การหลุดพ้นจากทุกข์ คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 111
หน้าที่ 111 / 204

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการดำเนินทางสู่การหลุดพ้นจากทุกข์ โดยการทำความเพียรเพื่อเผากิเลส และการเห็นว่าสังขารไม่เที่ยงซึ่งเป็นความเข้าใจที่นำไปสู่การหมดจดจากทุกข์ พระตถาคตสอนให้มีปัญญาในการมองเห็นสังขารเพื่อหลุดพ้นไปสู่เส้นทางแห่งนิพพาน โดยการพัฒนาตนเองให้เกิดความรู้และความเข้าใจที่ถูกต้องในธรรม.

หัวข้อประเด็น

-การหลุดพ้นจากทุกข์
-สังขารและความไม่เที่ยง
-บทบาทของพระตถาคต
-การเพียรเผากิเลส

ข้อความต้นฉบับในหน้า

cm เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายจงดำเนินทางนั่น อัน เป็นที่ลุ่มหลงแห่งมาร และเสนามาร ด้วยว่า ท่าน ทั้งหลายดำเนินทางนั่นแล้ว จักทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ เราทราบทางเป็นที่สลัดลูกศรแล้ว จึงบอกแก่ท่าน ท่านทั้งหลายพึงทำความเพียรเครื่องเผากิเลส ะ ทั้งหลาย (เพราะ)พระตถาคตทั้งหลาย เป็นแต่ผู้บอก ชน ทั้งหลายผู้ดำเนินไปแล้ว มีปกติเพ่ง ย่อมหลุดพ้น จากเครื่องผูกของมาร. เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูปอื่นอีก สพฺเพ สงฺขารา อนิจจาติ ยทา ปญฺญาย ปสฺสติ อก นิพพินฺทติ ทุกฺเข เอส มคฺโค วิสุทฺธิยาติ เมื่อใด บัณฑิตเห็นด้วยปัญญาว่า สังขารทั้งปวง ไม่เที่ยง เมื่อนั้น ย่อมหน่ายในทุกข์ ความหน่ายใน ทุกข์นั่น เป็นทางแห่งความหมดจด
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More