การมีสหายที่มีปัญญา : หน้า 144/204

១២៦ เอโก จเร น จ ปาปาน กยิรา อปุโปสฺสุโก มาตงฺครญฺเญว นาโคติ ถ้าว่า บุคคลพึงได้สหายผู้มีปัญญาเครื่องรักษา ตัว มีธรรมเครื่องอยู่อันดี เป็นนักปราชญ์ไว้เป็นผู้ เที่ยวไปด้วยกันไซร้ เขาจึงครอบงำอันตรายทั้งสิ้น เสียแล้ว จึงเป็นผู้มีใจยินดี มีสติ เที่ยวไปกับสหาย ะ นน. หากว่า บุคคลไม่พึงได้สหาย ผู้มีปัญญาเครื่อง รักษาตัว มีธรรมเครื่องอยู่อันดี เป็นนักปราชญ์ไว้ เป็นผู้เที่ยวไปด้วยกันไซร้ เขาจึงเที่ยวไปคนเดียว เหมือนพระราชา ทรงละแว่นแคว้นที่ทรงชนะเด็ด ขาดแล้ว หรือเหมือนช้างชื่อว่ามาตังคะ ละโขลงแล้ว เที่ยวไปในป่าตัวเดียวฉะนั้น ความเที่ยวไปแห่งบุคคลคนเดียวประเสริฐกว่า เพราะคุณเครื่องเป็นสหาย ไม่มีอยู่ในชนพาล บุคคลนั้น จึงเป็นผู้ๆเดียวเที่ยวไป เหมือนช้างชื่อ มาตังคะตัวมีความขวนขวายน้อยเที่ยวไปในป่าฉะนั้น และไม่พึงทำบาปทั้งหลาย