ข้อความต้นฉบับในหน้า
១២៦
เอโก จเร น จ ปาปาน กยิรา
อปุโปสฺสุโก มาตงฺครญฺเญว นาโคติ
ถ้าว่า บุคคลพึงได้สหายผู้มีปัญญาเครื่องรักษา
ตัว มีธรรมเครื่องอยู่อันดี เป็นนักปราชญ์ไว้เป็นผู้
เที่ยวไปด้วยกันไซร้ เขาจึงครอบงำอันตรายทั้งสิ้น
เสียแล้ว จึงเป็นผู้มีใจยินดี มีสติ เที่ยวไปกับสหาย
ะ
นน.
หากว่า บุคคลไม่พึงได้สหาย ผู้มีปัญญาเครื่อง
รักษาตัว มีธรรมเครื่องอยู่อันดี เป็นนักปราชญ์ไว้
เป็นผู้เที่ยวไปด้วยกันไซร้ เขาจึงเที่ยวไปคนเดียว
เหมือนพระราชา ทรงละแว่นแคว้นที่ทรงชนะเด็ด
ขาดแล้ว หรือเหมือนช้างชื่อว่ามาตังคะ ละโขลงแล้ว
เที่ยวไปในป่าตัวเดียวฉะนั้น
ความเที่ยวไปแห่งบุคคลคนเดียวประเสริฐกว่า
เพราะคุณเครื่องเป็นสหาย ไม่มีอยู่ในชนพาล
บุคคลนั้น จึงเป็นผู้ๆเดียวเที่ยวไป เหมือนช้างชื่อ
มาตังคะตัวมีความขวนขวายน้อยเที่ยวไปในป่าฉะนั้น
และไม่พึงทำบาปทั้งหลาย