ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๘๑
ว่าอย่างไร ไม่ถือมั่น ดับแล้ว เราเรียกผู้นั้นว่า
เป็นพราหมณ์.
เรื่องพระสุนทรสมุทรเถระ
อลตุตกกตา ปาทา ปาทุการยุห เวสิยา
ตวญจาปิ ทหโร มม อห์ปิ ทหรา ตัว
อุโภปิ ปพฺพชิสสาม ชิณณา ทณฑปรายนาติ
หญิงแพศยาผู้มีเท้าย้อมแล้วด้วยน้ำครั่ง สวม
เขียงเท้า (กล่าวแล้วว่า) แม้ท่านก็เป็นชายหนุ่ม
สำหรับดิฉัน และแม้ดิฉันก็เป็นหญิงสาวสำหรับท่าน
แม้เราทั้ง ๒ แก่แล้ว มีไม้เท้ากรานไปข้างหน้า จึง
จักบวช.
โยธ กาเม ปหนฺตฺวาน อนาคาโร ปริพฺพเช
กามภวปริกขีณ์
ตมห์ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺติ
บุคคลใด ละกามทั้งหลายในโลกนี้แล้ว เป็นผู้
ไม่มีเรือน งดเว้นเสียได้ เราเรียกบุคคลนั้น ผู้มี
กามและภพสิ้นแล้วว่า เป็นพราหมณ์.