ความหมายของพราหมณ์ในพระพุทธศาสนา คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 195
หน้าที่ 195 / 204

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงคุณสมบัติและนิยามของพราหมณ์ในพระพุทธศาสนา ซึ่งเน้นถึงแนวทางการไม่ฆ่าสัตว์และการไม่ส่งเสริมการทำร้ายผู้อื่น โดยอธิบายถึงความสำคัญของการควบคุมอารมณ์และการไม่ถือมั่นในความโกรธแค้นข้ามจากหลักคำสอนของพระมหาปันถกเถระ อีกทั้งยังแสดงให้เห็นถึงการเน้นการอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขในสังคม

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของพราหมณ์
-คุณธรรมและอาชญา
-การควบคุมอารมณ์
-องค์ประกอบของพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๗๗ เรื่องภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง นิธาย ทณฑ์ ภูเตสุ ตเสสุ ถาวเรส จ โย น หนฺติ น ฆาเตติ ตมห์ พรูมิ พราหมณนฺติ ผู้ใดวางอาชญาในสัตว์ทั้งหลาย ผู้สะดุ้งและ ผู้มั่นคง ไม่ฆ่าเอง ไม่ใช้ให้ผู้อื่นฆ่า เราเรียกผู้นั้น ว่า เป็นพราหมณ์ อวิรุทธ์ วิรุทฺเธสุ เรื่องสามเณร อตฺตทณฺเฑสุ นิพฺพุฒิ สาขาเนส อนาทาน ตมห์ พรูมิ พราหมณนฺติ เราเรียกบุคคลผู้ไม่เคียดแค้น ในบุคคลผู้ เคียดแค้น ผู้ดับเสียได้ในบุคคลผู้มีอาชญาในตน ผู้ไม่ถือมั่นในบุคคลผู้ถือมั่นนั้นว่า เป็นพราหมณ์ เรื่องพระมหาปันถกเถระ ยสฺส ราโค จ โทโส จ มาโน มกโข จ ปาติโต สาสโปริว อารคุคา ตมห์ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More