การตัดกิเลสในพระธรรม คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 115
หน้าที่ 115 / 204

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้มีการกล่าวถึงความสำคัญของการตัดกิเลสเปรียบเทียบกับการตัดต้นไม้ในป่า กิเลสเปรียบเสมือนต้นไม้ที่ทำให้เกิดภัย หากไม่ตัด จะทำให้กิจกรรมในชีวิตมีอุปสรรค ดังนั้นผู้ปฏิบัติธรรมควรตัดกิเลสเหมือนกับที่ตัดต้นไม้ในป่า เพื่อเข้าสู่การไม่ยึดติดและเข้าถึงพระนิพพาน ที่มีการสอนโดยพระสารีบุตรเถระ.

หัวข้อประเด็น

-การตัดกิเลส
-พระธรรม
-พระสารีบุตรเถระ
-นิพพาน
-ความสำคัญของสัทธิวิหาริก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ยาวญฺหิ วนฏฺโฐ น ฉิชฺชติ อนุมตฺโตปิ นรสฺส นาริสุ ปฏิพทฺธมโนว ตาว โส วจโฉ ปีรูปโกว มาตรีติ ๙๗ ท่านทั้งหลายจงตัดกิเลสดุจป่า อย่าตัดต้นไม้ ภัย ย่อมเกิดแต่กิเลสดุจป่า ภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลาย จงตัดกิเลสดุจป่า และดุจหมู่ไม้อันตั้งอยู่ในป่าแล้ว เป็นผู้ไม่มีกิเลสดุจป่าเถิด เพราะกิเลสดุจหมู่ไม้อัน ตั้งอยู่ในป่า ถึงมีประมาณนิดหน่อยของนรชน ยัง ไม่ขาดในนารีทั้งหลายเพียงใด เขาเป็นเหมือนลูก โคที่ยังดื่มน้ำนม มีใจปฏิพัทธ์ในมารดาเพียงนั้น เรื่องสัทธิวิหาริกของพระสารีบุตรเถระ อุจฺฉินฺท สิเนหมตฺตโน กุมุท สารทิก๋ว ปาณินา สนฺติมคฺคเมว พฺรูหย นิพฺพานํ สุคเตน เทสิตนฺติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More