มลทินในชีวิตและการปฏิบัติธรรม : หน้า 98/204

๘๐ เรื่องกุลบุตรคนใดคนหนึ่ง ยถา นที จ ปนฺโถ จ ปานาคานํ สภา ปปา เอวํ โลกิตฺถิโย นาม เวลา ตาสํ น วิชฺชตีติ ธรรมดาสตรีในโลก โรงดื่ม ที่พักและบ่อน้ำ เป็นเหมือนแม่น้ำ หนทาง เวลาย่อมไม่มีแก่สตรี เหล่านั้น. มลิตฺถิยา ทุจจริต มจฺเฉรํ ททโต มลํ มลา เว ปาปกา ธมฺมา อสม โลเก ปรมฺหิ จ ตโต มลา มลตร์ เอต์ มล์ ปหนฺตฺวาน อวิชชา ปรม์ มล์ นิมฺมลา โหล ภิกฺขโวติ. ความประพฤติชั่ว เป็นมลทินของสตรี ความ ตระหนี่เป็นมลทินของผู้ให้ ธรรมอันลามกทั้งหลาย เป็นมลทินแล ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกหน้า เราจะ บอกมลทินอันยิ่งกว่ามลทินนั้น อวิชชาเป็นมลทิน อย่างยิ่ง ภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลาย ละมลทินนั่น ได้แล้ว ย่อมเป็นผู้หมดมลทิน