การทำความเข้าใจเกี่ยวกับกรรมและการกระทำที่น่าละอาย คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 129
หน้าที่ 129 / 204

สรุปเนื้อหา

บทความนี้วิพากษ์วิจารณ์ผลของการพูดไม่จริงและการกระทำที่เลวทราม โดยชี้แจงว่าผู้ที่ทำกรรมไม่ดีหรือปฏิเสธกรรมของตนจะต้องเผชิญกับผลกรรมในภายหลัง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงสัตว์ที่ถูกเบียดเบียนและผลที่จะเกิดขึ้นจากกรรมที่ไม่ดี การใช้ชีวิตที่ไม่สำรวมและการใช้คำพูดที่ไม่จริงล้วนเป็นสาเหตุที่นำไปสู่นรก โดยเฉพาะอย่างยิ่งภิกษุที่บำเพ็ญตนไม่ดีก็จะมีกรรมเลวลง เมื่อเปรียบเทียบกับการบริโภคอาหารที่made fromชาวแว่นแคว้นแล้ว อาจจะเป็นเรื่องที่ไม่มีค่าอะไร ไม่ว่าภิกษุจะมีอาหารมากมายเพียงใดหากไม่สามารถฝึกจิตใจได้ดีแล้ว.

หัวข้อประเด็น

-กรรมและผลกรรม
-การพูดเท็จ
-การกระทำที่ไม่ดี
-ภิกษุและศีล
-พุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๑๑ ผู้มักพูดคำไม่จริง ย่อมเข้าถึงนรก หรือแม้ผู้ใด ทำ แล้ว กล่าวว่า ข้าพเจ้ามิได้ทำ ชนแม้ทั้ง ๒ นั้น เป็นมนุษย์มีกรรมเลวทราม ละไปในโลกอื่นแล้ว ย่อมเป็นผู้เสมอกัน. เรื่องสัตว์ผู้ถูกทุกข์เบียดเบียน กาสาวกณฺฐา พหโว ปาปธมฺมา อสญฺญตา ปาปา ปาเปหิ กมฺเมหิ นิรย์ เต อุปปชุชเรติ ชนเป็นอันมาก มีคอพันด้วยผ้ากาสาวะ เป็นผู้มี ธรรมลามก ไม่สำรวม ชนผู้ลามกเหล่านั้น ย่อม เข้าถึงนรก เพราะกรรมลามกทั้งหลาย เรื่องภิกษุผู้อยู่ที่ฝั่งแม่น้ำวัคคุมุทา เสยฺโย อโยโส ภตฺโต ตตฺโต อคฺคิสซูปโม ยญฺเจ ภุญเชยฺย ทุสฺสีโล รฏฐปิณฑ์ อสญฺญโตติ ก้อนเหล็กอันร้อนประหนึ่งเปลวไฟ อันภิกษุ บริโภคแล้วยังดีกว่า ภิกษุผู้ทุศีลไม่สำรวม บริโภค ก้อนข้าวของชาวแว่นแคว้น จะประเสริฐอะไร
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More