ความเข้าใจในชีวิตและความตาย คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 117
หน้าที่ 117 / 204

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นการตระหนักถึงอันตรายของชีวิตและการไม่ติดอยู่ในความสุขชั่วคราว โดยยกตัวอย่างถึงผู้คนที่มัวเมาในสิ่งที่ไม่สำคัญ เช่น บุตรและปศุสัตว์ ในขณะที่มีความรู้และความเข้าใจในความเป็นอมตะจะทำให้ชีวิตมีคุณค่ามากยิ่งขึ้น ตลอดจนแลกเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับความตายและการใช้ชีวิตอย่างมีสติและปัญญา.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของชีวิต
-ความตาย
-อมตะ
-การใช้ชีวิตมีสติ
-การไม่พลาดจากความเป็นจริง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อิธ วสฺสํ วสิสฺสามิ อิติ พาโล วิจินเตติ อิธ เหมนฺตคิมุติสุ อนุตราย น พุชุมตีติ ଗ คนพาลย่อมคิดว่า เราจักอยู่ในที่นี้ตลอดฤดูฝน จักอยู่ในที่นี้ในฤดูหนาวและฤดูร้อน หารู้อันตรายไม่ เรื่องนางกีสาโคตมี โย จ วสฺสสต์ ชีเว อปสฺสํ อมต์ ปท์ เอกาห์ ชีวิต เสยฺโย ปสฺสโต อมต์ ปทนฺติ ก็ ผู้ใดไม่เห็นบทอันไม่ตาย จึงเป็นอยู่สิ้น ๑๐๐ ปี ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นอมตบท ยังประเสริฐ กว่าความเป็นอยู่ของผู้นั้น นํ ปุตฺตปสฺสมฺมตฺต์ สุตติ คานํ มโหโฆว พยาสตฺตมนส์ นรํ มาจุ อาทาย คจฺฉตีติ มัจจุ พานระนั้น ผู้มัวเมาในบุตรและปศุสัตว์ ผู้มี ใจข้องในอารมณ์ต่างๆ ไป เหมือนห้วงน้ำใหญ่พัด เอาชาวบ้านผู้หลับไป ฉะนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More