ศึกษาเกี่ยวกับความคิดเชิงฟิลอสอฟีในพระพุทธศาสนา : หน้า 188/204

๑๗๐ กินเต ชฎาห์ ทุมเมธ กินเต อชินสาฏิยา อพฺภนฺตรนฺเต คห พาหิร์ ปริมชฺชสีติ. ข้าพเจ้า สำคัญท่านผู้ไม่สำรวมว่าเป็นสมณะ จึง เข้าไปหาแล้ว ท่านนั้นย่อมไม่เป็นสมณะ โดย ประการที่ท่านเอาไม้ประหารข้าพเจ้า ท่านผู้มีปัญญาทราม ประโยชน์อะไรด้วยชฎาทั้ง หลายของท่าน ประโยชน์อะไรด้วยผ้าที่ทำด้วย หนังชื่ออชินะของท่าน ภายในของท่านรกรุงรัง ท่านย่อมเกลี้ยงเกลาแต่ภายนอก เอหิ โคธ นิวตฺตสุสุ ภุญช สาลีนโมทน เตล์ โลณญฺจ เม อตฺถิ ปทูต มยุห ปิปผลิต เหี้ย ท่านจงกลับมา จงบริโภคข้าวสุกแห่งข้าวสาลี ทั้งหลาย น้ำมันและเกลือของข้าพเจ้ามีอยู่ ดีปลี ของข้าพเจ้าก็มีเพียงพอ เอส ภิยโย ปเวกขามิ วมมิก สตโปรส เตล์ โลญญฺจ กินฺเตสิ อหิต มห ปิปผลิต