ความรู้แจ้งในพระธรรม คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 71
หน้าที่ 71 / 204

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงความรู้แจ้งของบัณฑิตที่ไม่ยินดีในกาม การเข้าใจในความสิ้นไปแห่งตัณหา และการแสวงหาที่พึ่งที่แท้จริงในสังฆะ พระพุทธและธรรมะ โดยเน้นว่าแม้ในยามทุกข์มนุษย์ยังแสวงหาที่พึ่งในภูเขา ป่า และอาราม เมื่อมีภัยคุกคาม การพึ่งพาในสิ่งเหล่านี้อาจนำไปสู่การหลุดพ้นจากทุกข์ และการตระหนักถึงอริยสัจจะช่วยให้เกิดความเข้าใจในความทุกข์และทางออกจากมันได้อย่างถูกต้อง

หัวข้อประเด็น

-ความรู้แจ้ง
-ความยินดีในสิ่งที่สูงส่ง
-การหลุดพ้นจากตัณหา
-การแสวงหาที่พึ่ง
-ความสำคัญของสังฆะ
-อริยสัจในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

໕໘ บัณฑิตรู้แจ้งดังนี้แล้ว ท่านย่อมไม่ถึงความยินดี ในกามทั้งหลายแม้ที่เป็นทิพย์ พระสาวกของพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า ย่อมเป็นผู้ยินดีในความสิ้นไป แห่งตัณหา เรื่องปุโรหิตชื่ออัคคิทัต พหุ เว สรณ์ ยนฺติ ปพฺพตานิ วนานิ จ อารามรุกขเจตยาน มนุสสา ภยตาชิตา เนต์ โข สรณ์ เขม เนต์ สรณมุตฺตม์ เนต์ สรณมาคมุม สพฺพทุกขา ปมุจฺจติ โย จ พุทฺธญฺจ ธมฺมญฺจสงฺฆญฺจ สรณ์ คโต จตุตาริ อริยสจฺจาน สมฺมปญฺญาย ปสฺสติ ทุกข์ ทุกขสมุปปาท อริยญจฎางคิก มคฺค์ เอต โข สรณ์ เขม เอต สรณมาคมม มนุษย์เป็นอันมาก ถูกภัยคุกคามแล้ว ย่อมถึง ภูเขา ป่า อารามและรุกขเจดีย์ ว่าเป็นที่พึ่ง สรณะ ทุกขสฺส จ อติกก ทุกรูปสมคามิน เอต สรณมุตฺตม์ สพฺพทุกขา ปมุจฺจตีติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More