อภิธาวถ ภทฺทนฺเต : หน้า 142/204

๑๒๘ อภิธาวถ ภทฺทนฺเต กสฺส อุชฺฌาปยาม เส อาทิตตา นี่หฎ์ ภัณฑ์ ปูน ฑยุหตุมิจฉสีติ ขอท่านทั้งหลายจงช่วยวิ่งเต้น ความเจริญจงมี แก่ท่าน ข้าพเจ้าจะปรับทุกข์แก่ใครเล่า ท่านเป็น ดุจภัณฑะซึ่งถูกนำออกจากเรือนที่ถูกไฟไหม้แล้ว ยังปรารถนาเพื่อจะถูกไหม้อีก อิท์ ปุเร จิตฺตมจาริ จาริก เยนิจฉก ยตฺถกานํ ยถาสุข ตทชฺชนํ นิคคริสสามิ โยนิโส หตุถี ปภินฺนํ วิย องกุสคฺคาโหติ เมื่อก่อน จิตนี้ได้เที่ยวจาริกไปตามอาการที่ ปรารถนาตามอารมณ์ที่ใคร่ (และ) ตามความสบาย วันนี้ เราจักข่มมันด้วยโยนิโสมนสิการ ประหนึ่ง นายควาญช้างข่มช้างที่ซับมัน ฉะนั้น