เรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศล : หน้า 138/204

๑๒๐ เรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศล มิทฺธี ยทา โหติ มหคุฆโส จ นิททายิตา สมฺปริวตฺตสาย มหาวราโหว นิวาปปุฎโฐ ปุนปฺปุนํ คพฺภมุเปติ มนฺโทติ ในกาลใด บุคคลเป็นผู้กินมาก มักง่วง และมัก นอนหลับกระสับกระส่าย ประหนึ่งสุกรใหญ่ที่ถูก ปรนปรือด้วยอาหารฉะนั้น ในกาลนั้น เขาเป็นคน มึนซึม ย่อมเข้าไปถึงห้องร่ำไป มนุชสุส สทา สตีมโต มตฺต์ ชานโต ลทฺธโภชเน ตนุกสฺส ภวนฺติ เวทนา สณิก ชีรติ อายุ ปาลยนติ คนผู้มีสติทุกเมื่อ รู้จักประมาณในโภชนะที่ได้ แล้วนั้น ย่อมมีโรคภัยไข้เจ็บน้อย แก่ช้า อายุยืน