บทสนทนาและปรัชญาภายในพระพราหมณ์ : หน้า 159/204

๑๘๑ กโรติ มหหาสิย์ อสนุกต์ มี จิรสนุกเตน มินาติ โรตี อว์ ธุเวน มยาปิ โภคี นิมิเนยฺย อญฺญ์ อิโต อห์ ทูรตร์ คมิสฺส์ กาย์ เอฬคณิคุมเพ น ธ นจฺจํ วา คีนํ วา อนมุทิกาเล สุสุโสณิ สิคาล พาล ทุมุเมธ ฉินฺโน มจฺฉนฺจ เปริญฺจ สุทสฺสํ วชฺชมญฺเญสํ ฉินฺนา ปติญฺจ ชารญฺจ เอวเมต์ มิคราช ตาฬิ วา สุสมาห์ต กี น ชคุฆสิ โสภเน อปฺปปญฺโญสิ ชมฺพุก กปโณ วิย ฌายสิ อตฺตโน ปน ทุทฺทส์ ม้ปิ ตวญฺเญวฌายสิ ยถา ภาสสิ ชมพุก. โย หเร มตฺติก ถานํ สา นูนาห์ อิโต คนฺตฺวา กตฺตุ เหตุส วสานุคา ก๋สถาลิปิ โส หเร ปุนเปว์ กริสฺสสีติ กตเยว ตยา ปาป๊ พราหมณ์ ท่านถือเอาภัณฑะทั้งหมด ข้ามฝั่งได้ แล้ว จงรีบกลับมารับฉันให้ข้ามไปในบัดนี้โดยเร็ว บ้างนะ ผู้เจริญ.