พระโคดมและสาวกผู้ไม่เบียดเบียน คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 123
หน้าที่ 123 / 204

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงพระโคดมและสาวกของพระองค์ที่อยู่ในภาวะดี ไม่มีการเบียดเบียนกันตลอดทั้งวันตลอดทั้งคืน ทั้งยังมีการเชื่อมโยงกับภิกษุวัชชีบุตรและความสำคัญของการอยู่รอดในความสงบสุขแม้ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย ผู้คนสามารถเรียนรู้ที่จะทำตัวให้ดีได้ในทุกเวลาและสถานที่ โดยการปฏิบัติตามคำสอนของพระโคดม.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการภาวนา
-การไม่เบียดเบียนผู้อื่น
-พระโคดมกับสาวก
-ภิกษุวัชชีบุตร
-การอยู่ในความสงบสุข

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๐๕ พระโคดม ตื่นอยู่ด้วยดีในกาลทุกเมื่อ ใจของชนเหล่าใด ยินดีแล้วในอันไม่เบียดเบียน ทั้งกลางวันและกลางคืน (ชนเหล่านั้น) เป็นสาวก ของพระโคดม ตื่นอยู่ด้วยดีในกาลทุกเมื่อ ใจของชนเหล่าใด ยินดีแล้วในการภาวนาทั้ง กลางวันและกลางคืน (ชนเหล่านั้น) เป็นสาวกของ พระโคดม ตื่นอยู่ด้วยดีในกาลทุกเมื่อ เรื่องภิกษุวัชชีบุตร เอกกา มย์ อรญฺเญ วิหราม อปวิทฺธ์ ว วนสฺมึ ทารุก เอตาทิสกาย รตฺติยา โก สุ ทานิ อมเหหิ ปาปิโยติ พวกเราผู้เดียว ย่อมอยู่ในป่า เหมือนไม้ที่เขาทิ้ง ไว้แล้วในป่า ในราตรีเช่นนี้ บัดนี้ ใครเล่าที่เลวกว่า พวกเรา.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More