ความเข้าใจในความไม่งามของร่างกายและการสำรวมระวังในชีวิต MD 203 สมาธิ 3  หน้า 32
หน้าที่ 32 / 111

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการค้นหาความไม่งามในร่างกายและการรักษาอินทรีย์โดยใช้สติเป็นพื้นฐาน เพื่อสร้างความเบื่อหน่ายในเรื่องเพศ ส่งผลให้เกิดความสงบ นอกจากนี้ยังมีการพิจารณาถึงความสกปรกในร่างกาย ซึ่งมีช่องทางการขับถ่ายของไม่สะอาด โดยมีอสุภนิมิตช่วยในการลดกามฉันทะและส่งเสริมความสำรวมในชีวิตทุกวัน.

หัวข้อประเด็น

-ความเป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์
-การเรียนอสุภนิมิต
-การประกอบเนืองๆ ในอสุภภาวนา
-การรักษาอินทรีย์สังวร
-ความเป็นผู้รู้ประมาณในโภชนะ
-ความเป็นผู้มีกัลยาณมิตร
-การกล่าวถ้อยคำที่เป็นสัปปายะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

3. ความเป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ 4. ความเป็นผู้รู้ประมาณในโภชนะ 5. ความเป็นผู้มีกัลยาณมิตร 6. การกล่าวถ้อยคำแต่ที่เป็นสัปปายะ 1. การเรียนอสุภนิมิต คือ ศึกษาความไม่งามในร่างกาย โดยพิจารณาให้เห็นความเป็นของน่า เกลียดในร่างกายของตนเองและคนอื่นว่า กายนี้ ตั้งแต่พื้นเท้าจนจดปลายผมเต็มไปด้วยของไม่สะอาดปฏิกูล ไม่งามทั้งสิ้น แท้จริง ร่างกายของคนเรานั้นเต็มไปด้วยของไม่สะอาดต่างๆ อยู่ภายใน และมีของไม่สะอาดไหล ออกจากกายนี้อยู่ตลอดเวลา ซึ่งมีทวารหรือช่องสำหรับถ่ายเทของไม่สะอาดออกจากร่างกายนี้อยู่ 9 ช่อง คือ มีขี้ตาไหลออกจากตาทั้ง 2 มีขี้หูไหลออกจากหูทั้ง 2 มีน้ำมูกไหลออกจากกระพุ้งจมูกทั้ง 2 มีขี้ฟัน เลือด และอาเจียนไหลออกจากปาก มีปัสสาวะไหลออกจากทวารเบา มีอุจจาระไหลออกจากทวารหนัก นอกจาก ทวารทั้ง 9 นี้แล้ว ยังมีเหงื่อไหลออกจากรูขุมขน ซึ่งท่านกล่าวว่ามีถึง 99,000 ขุม ร่างกายนี้เต็มไปด้วยของไม่สะอาดมีประการต่างๆ และยังเต็มไปด้วยซากศพนานาชนิดที่มนุษย์ รับประทานเข้าไป เช่น ศพเป็ด ศพไก่ ศพกุ้ง ศพปลา ศพวัว และศพควายเป็นต้น ซ้ำยังมีเชื้อโรค นานาชนิดอาศัยเกิดแก่เจ็บตายอยู่ในร่างกายนี้ ร่างกายนี้จึงเป็นรังแห่งโรค ความไม่สะอาดในร่างกาย หากเราพิจารณาอย่างพินิจพิเคราะห์ด้วยปัญญา เราก็จะเห็นได้ชัดเจน เช่น ถ้าเจ้าของร่างกายไม่อาบน้ำเพียงวันเดียวโดยเฉพาะฤดูร้อนจะมีกลิ่น ยิ่งปล่อยไว้นานวันยิ่งเห็นได้ ชัดยิ่งขึ้น แม้เจ้าของกายเองก็ไม่ชอบใจ เมื่อพูดกันตามความจริงแล้ว กายนี้มองดูว่าสวยก็เพราะมี ผิวหนังปิดไว้และเครื่องอาภรณ์ปกปิดไว้ต่างหากถ้าไม่มีเครื่องอาภรณ์หรือผิวหนังปกปิดไว้ก็จะสกปรกอย่างยิ่ง ไม่มีการแตกต่างกันอะไรระหว่างร่างกายของพระราชาและคนจัณฑาล คือมีความสกปรกปฏิกูลน่าเกลียด เหมือนกันหมด ถ้าพิจารณาเห็นร่างกายว่าเป็นของไม่งามอย่างนี้ จัดเป็นอสุภนิมิตก็จะทำให้กามฉันทะสงบ ลงได้ 2. การประกอบเนืองๆ ในอสุภภาวนา คือ หมั่นเจริญอสุภะบ่อยๆ นึกถึงความน่าเกลียด และ ความสกปรกในร่างกายบ่อยๆ เพื่อให้เกิดความเบื่อหน่าย และไม่เกิดความยินดีในเรื่องเพศเรื่องกาม อัน จะเป็นเครื่องขัดขวางใจไม่ให้สงบนิ่ง 3. อินทรีย์สังวร คือ การสำรวมระวังตนโดยอาศัยสติเป็นตัวกำกับ โดยอินทรีย์ในที่นี้หมายถึง ช่อง ทางที่ติดต่ออยู่กับภายนอก ซึ่งในตัวของคนเรานี้มีช่องทางติดต่อกับภายนอกอยู่ 6 ทาง คือ 1. ตา 2. หู บ ท ที่ 2 ก า ม ฉั น ท ะ แ ล ะ วิ ธี แก้ไข DOU 23
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More