การทำสมาธิและวิธีการเบาใจ : หน้า 96/111

ก็ให้ภาวนาว่า สัมมาอะระหังๆ สามครั้งที่ปากช่องจมูก แล้วก็เลื่อนไปจนถึงฐานที่ 7 “ทำปรือตาแล้วมันก็ยังไม่ได้ผล ให้เริ่มสำรวจดูฐานทั้ง 7 ฐาน โดยเริ่มจากฐานที่ 1 ก่อนว่า ใจ เราทำความรู้สึกตรงฐานไหนถึงจะสบาย ถ้าสมมุติว่าเราเริ่มปากช่องจมูกฐานที่ 1 ฐานที่ 1 ไม่ต้องคำนึง ถึงหญิงซ้าย ชายขวา เอ้านิ่งๆ ไว้ สังเกตดูว่าสบายไหม ถ้าไม่สบาย เลื่อนเปลือกตาขึ้นมาดู ฐานที่ 2 แบบ ปรือๆ ตา ปรือๆ อย่าปิดสนิท ปรือๆ เรื่อยไปจนถึงฐานที่ 7 และทำสลับไล่จากฐานที่ 7 กลับมาฐานที่ 1 หรือไล่ฐานที่หนึ่งปากช่องจมูกหญิงซ้ายชายขวาฐานที่สองที่หัวตาหญิงซ้ายชายขวา ไล่เรื่อยไป ฐานที่สาม สี่ ห้า เลือกเอาฐานหนึ่งสบายตรงไหนก็เอาใจวางไว้ตรงนั้นไปก่อนวางไปก่อนอย่างสบายๆ จะ ภาวนาสัมมาอะระหัง ประคองใจไปด้วยก็ได้ หรือจะไม่ภาวนาสัมมาอะระหังก็ไม่เป็นไรให้สบายๆ นะ” 3. นึกว่าตัวเราใสเป็นเพชร และอยู่ในศูนย์กลางกายที่ขยายสุดขอบฟ้า จะนึกว่าเราอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ 7 หรือเอาตัวเราอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ที่ขยายแล้ว ขยายโตเต็มห้อง ขยายเต็มสภาสุดขอบฟ้า ศูนย์กลางกายเราขยาย แล้วเราก็สมมุติตัวเราน่ะเป็น ศูนย์กลางของสรรพสิ่ง อยู่ในกลางฐานที่ 7 ที่ขยายไปแล้ว กายเราใสเป็นเพชร หรือใสเป็นพระ 4. เอาใจหยุดนิ่งเฉยๆอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 จะเอาเราอยู่กลางกายหรือกลางกายอยู่ในเราก็ได้ ที่สำคัญคือให้รู้สึกสบายๆ หรือจะทำตัวให้ สบายทำใจให้สงบ อย่างนี้ก็ได้เดี๋ยวจะพบแสงสว่าง พบดวงธรรมพบกายภายในพบองค์พระธรรมกาย อย่างนี้ก็ได้ทำให้ง่ายๆ ธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแม้ว่าลึกซึ้งแต่เข้าถึงได้ง่ายๆ โดยวิธีการที่ถูกต้อง ให้มีสติและสบายและก็ความสม่ำเสมอให้ต่อเนื่องกันไป วางใจเบาๆ 6.3.4 ตึงที่หัวตา 1. เบื้องต้นทำสบายๆ นึกว่าเล่นๆ เหมือนเรานั่งฟุ้งซ่านแต่ให้ฟุ้งซ่านเรื่องดวงแก้ว อย่านึกว่า เป็นการทำสมาธิ ให้นึกว่าเป็นนั่งเล่นๆ นั่งคิดอะไรเพลินๆ 2. มีความรู้สึกว่าตรงไหนที่เราวางใจสบาย นั่นคือ ศูนย์กลางกาย ไม่ต้องกังวลว่า จะต้องอยู่ใน ท้องเป๊ะ เหนือสะดือ 2 นิ้วมือไม่ให้เหลื่อม ไม่ให้ล้ำ แม่แต่มิลลิเมตรเดียว ไม่ต้องให้ถึงขนาดนั้น อย่างนั้น จะเครียดตึง ให้มีความรู้สึกว่าศูนย์กลางกายของเรานี่ขยายไปเต็มห้องเลย ใจอยู่ตรงไหนก็ศูนย์กลางกาย เราวางตรงไหนก็ศูนย์กลางกายหมด สบายตรงไหนก็วางตรงนั้น 3. ให้เริ่มต้นจากความรู้สึก ในการเห็นภาพนั้น ก่อนเราขยายศูนย์กลางกายไปเต็มห้องแล้ว หรือ คลุมตัวแล้ว ให้มีความรู้สึกว่า ที่ขยายไปนั่นแหละเป็นดวงด้วย มีความรู้สึกว่ามีดวงคุมเหมือนกับเรา 1 พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 7 กรกฎาคม 2545. * พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 24 มิถุนายน 2545. บทที่ 6 ค วามเครียด ความตึง และวิธีแก้ไข DOU 87