ข้อความต้นฉบับในหน้า
6. อย่าตั้งใจมาก ทำเฉยๆ อย่าเพ่ง จ้อง ต้องนั่งให้หน้ายิ้มๆ สดชื่นเบิกบาน ให้กล้ามเนื้อคลี่ออก
และจะไม่เครียด อย่าหวังในการที่จะเห็นภาพหรือนิมิต ให้คิดว่าการเห็นเป็นผลพลอยได้ มุ่งทำใจให้หยุด
นิ่งสงบอย่างเดียว
มีคำกลอนที่พระราชภาวนาวิสุทธิ์ได้รจนาไว้ว่า
“ง่ายๆ สบายๆ ผ่อนคลาย อย่าตึง อย่าเค้น
ง่ายๆ ทำใจเย็นๆ เดี๋ยวเห็น ทำใจสบายๆ”
“บอกแล้วว่า อย่าคาดหวังใจจะเครียด
กายซีเรียส นั่งเท่าไรไม่ได้ผล
ได้แต่เพียงทนนั่งและนั่งทน
ไม่ได้ผลอย่างที่ใครเขาเห็นกัน
เอาอย่างนี้ ทีนี้นั่งเฉยๆ
ทำเสบยดั่งเคยสอนจำได้ไหม
วางเบาๆ ใจเย็นนั่นเป็นไง
เริ่มต้นใหม่อย่างง่ายใจดีดี”
6.3.2 นั่งแล้ว ลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง
1. ทำใจให้นิ่งนุ่มอย่างเบาสบาย
นิ่งแบบกดๆ เพราะฉะนั้นจึงไม่มีอะไรใหม่ๆ มันก็นิ่งเฉยๆ ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ นิ่งอย่างนี้
แต่ก็นิ่งไม่ฟังมันไม่นุ่ม ทำใจให้นุ่มๆ เบาๆ เดี๋ยวมันจะได้วัดเข้าไปแล้วขยายกว้างไปไม่มีที่สิ้นสุดเลย ไม่ยั้ง
ไปได้เรื่อยๆ เลย ถ้าหากว่านิ่งไม่ฟุ้งซ่าน ไม่มีความสุขอยู่อย่างนั้นไม่มีอะไรใหม่ แสดงว่าเราหยุดกดๆ เรา
มีเจือความตั้งใจเข้าไป
2. อย่ากังวลเรื่องการเห็นภาพ
อย่าไปกังวล เรื่องการเห็นภาพ อย่าไปคิดว่าการเห็นภาพนั้นคือการนั่งเราได้ผล หรือได้ยินคนนั้นพูด
ทำไมเราไม่เห็นอย่างเขา เราก็อยากเห็นกับเขา ให้มุ่งปรับที่ใจ อย่าไปปรับที่ภาพ ดูเฉยๆ นิ่งๆ พอใจมันนุ่ม
แล้วมันสบาย จะเกิดความรู้สึกตรงนี้ แม้ไม่เห็นอะไรก็ไม่ได้ทุกข์ใจ นั่นแหละถูกวิธี ความสุขในรอบนั้นจะ
เป็นกำลังใจสำหรับ รอบถัดไป ทำอย่างนี้ให้ได้ทุกรอบแล้วจะสมหวัง
1 พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 24 มีนาคม 2535.
84 DOU สมาธิ 3 อุปสรรค และวิธีแก้ไขในการทำสมาธิ