อุปสรรคและวิธีแก้ไขในการทำสมาธิ : หน้า 101/111

บทที่ 7 อุปสรรคต่างๆ และวิธีแก้ไข 7.1 ความมืด 7.1.1 ลักษณะของความมืด พอนักปฏิบัตินั่งสมาธิแล้ว หลายท่านจะเห็นภาพแรกในสมาธิก็คือ ความมืด เริ่มตั้งแต่มืดมาก มืดมั่ง มืดมัว และจะเริ่มสลัวๆ แล้วก็เป็นเหมือนฟ้าสางๆ จะเริ่มเห็นภาพ อาจเป็นภาพที่เราคุ้น คน สัตว์ สิ่งของ สิ่งที่ไม่ได้เรื่องได้ราว สิ่งที่ค้างอยู่ในใจจะปรากฏ ซึ่งทำให้เข้าใจว่านั่งสมาธิแล้วไม่ได้ผล หรือยังไม่ เป็นสมาธินัก พลอยทำให้เบื่อและอยากเลิกนั่งเสีย 7.1.2 วิธีแก้ไข 1. อย่าไปคาดหวังอะไร ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ในสิ่งที่ตัวเข้าถึงอย่างสบายๆ ค่อยเป็นค่อยไป ค่อย สั่งสม ให้ยินดีต้อนรับความมืด เป็นสหายกับความมืด ผูกสมัครรักใคร่ ยินดีเต็มใจ สมัครใจ ยอมรับความ มืดนั้นด้วยความพึงพอใจ ยอมรับการเห็นองค์พระหรือดวงหรือสิ่งที่เราคุ้นอย่างรัวๆ ลางๆ ไปก่อนด้วย ความเต็มใจ มืดก็นิ่ง สว่างก็นิ่ง เห็นภาพก็นิ่ง นิ่งอย่างเดียว นิ่งในนิ่งเข้าไปเรื่อยๆ ต้องเข้าใจตรงนี้ และนั่งไป นานๆ เพลินๆ 2. ให้กำลังใจตัวเองว่า ทันทีที่หลับตา ภาพแรกนั้นก็คือความมืด ถ้านั่งแล้วมืดก็อย่าไปกลุ้มใจ ทำใจนิ่งๆ สบายๆ ทำเฉยๆ หยุดนิ่ง เดี๋ยวความมืดนั้น ก็จะค่อยๆ มีแสงสว่างสางๆ ขึ้นมาทีละน้อย จน กระทั่งสว่างเพิ่มขึ้นๆ เหมือนตอนตี 5 ตอน 6 โมงเช้า 7 โมงเช้าเรื่อยไป จนถึงเที่ยงวัน ยิ่งมืดก็แสดงว่า ยิ่งใกล้สว่างแล้ว และความมืดก็ไม่ใช่เป็นสิ่งผิดปกติ แต่ความมืดนั้นเป็นพื้นของแสงสว่างภายในได้เป็นอย่างดี เรานั่งมืดๆ แล้วเห็นกลางท้องสว่างได้ เราจะได้มั่นใจว่าแสงสว่างภายในมีจริง มั่นใจว่าธรรมะภายในมีจริง 3. ในกรณีที่บางครั้ง นั่งแล้วก็ไม่เห็นอะไร ไม่มีภาพอะไรมาปรากฏ มีแต่ความมืดก็ช่างมัน ทำใจ ให้สบายๆ มืดก็ช่าง สว่างก็ช่าง ให้ใจนิ่งเฉย พอใจเราสบายเพลินๆ ไม่ไปกลุ่ม ไม่ไปวิตกกังวลว่าทำไมไม่ สว่างซักที ทำไมไม่เห็นอะไร ถ้าเราไม่กลุ่ม ไม่ช้าความมืดนั้นก็จะค่อยๆ สว่างขึ้น 4. เมื่อใจยังหยุดไม่สนิท มันก็คุ้มๆ ค่ำๆ เห็นมืดๆ มัวๆ ไป แต่ถ้าเราไม่ท้อเสียก่อน มีความ 92 DOU สมาธิ 3 อุปสรรค และวิธีแก้ไขในการทำสมาธิ