ความพยาบาทและวิธีการแก้ไข MD 203 สมาธิ 3  หน้า 40
หน้าที่ 40 / 111

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอความหมายของความพยาบาทซึ่งเป็นอารมณ์โกรธเคืองที่อาจทำให้คนไม่สามารถทำกิจกรรมใดได้อย่างเต็มที่ นอกจากนี้ยังสำรวจสาเหตุที่ทำให้เกิดความพยาบาทและเสนอวิธีแก้ไขตามพระไตรปิฎก 6 ประการเพื่อพัฒนาจิตใจและการทำสมาธิให้สงบ เช่น การเจริญเมตตาและการเลือกคบมิตรที่ดี. สามารถอภิปรายลักษณะและสาเหตุของความพยาบาท พร้อมแนวทางการแก้ไขในบทความนี้ได้. สามารถได้รับประโยชน์ในการปรับปรุงจิตใจและการฝึกสมาธิของตนเองได้อย่างชัดเจน.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของความพยาบาท
-สาเหตุของความพยาบาท
-วิธีการแก้ไขความพยาบาท
-การเจริญเมตตา
-การทำสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แนวคิด 1. ความพยาบาท คือ ความโกรธเคือง แค้นใจ ผูกใจเจ็บ ผู้ผูกพยาบาทก็เหมือนคนเป็นโรค จะ ทำกิจอะไรก็ทำไม่ได้ แม้ความพยาบาทที่เกิดขึ้นย่อมปิดกั้นความดีของตัวเอง ทั้งยังปิดกั้นให้ ไม่สามารถรับความดีจากผู้อื่น ผู้มีความพยาบาทจึงยากที่จะนั่งสมาธิให้ใจสงบได้ 2. สาเหตุของความพยาบาท เกิดจากการกระทบกระทั่งที่เกิดขึ้นในจิต แล้วจึงขยายตัวเป็น ความโกรธ เป็นความคิดประทุษร้าย แล้วจึงถึงขั้นผูกใจเจ็บ หรือผูกพยาบาทนั่นเอง 3. วิธีแก้ไขพยาบาท ในพระไตรปิฎกได้ให้ไว้ 6 ประการ คือ การกำหนดนิมิตในเมตตาเป็นอารมณ์ การหมั่นเจริญเมตตา การพิจารณาถึงความที่สัตว์มีกรรมเป็นของตน การพิจารณาให้เห็น โทษภัยของความโกรธ การคบมิตรดีไม่มักโกรธ และการพูดแต่เรื่องที่ทำให้ใจสงบเย็น วัตถุประสงค์ เพื่อให้นักศึกษาสามารถอภิปรายเรื่องต่อไปนี้ได้ถูกต้องชัดเจน 1. ลักษณะของความพยาบาท 2. สาเหตุที่ทำให้ความพยาบาทเกิดขึ้น 3. วิธีการแก้ไขความพยาบาทที่เกิดขึ้นในขณะทำสมาธิ บ ท ที่ 3 พ ย า บ า ท แ ล ะ วิ ธี แก้ไข DOU 31
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More