การควบคุมอารมณ์และความสำคัญของคำพูด : หน้า 51/111

เด็กน้อยคนหนึ่งมีสีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ดีนัก พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขาหนึ่งถุง และบอกกับ เขาว่าทุกครั้งที่เขารู้สึกโมโห หรือโกรธใครสักคน ให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเข้าไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว และก็ค่อยๆ ลดจำนวนลงเรื่อยๆ ในแต่ละวันที่ ผ่านไป ก็ลดจำนวนลง น้อยลง น้อยลง เพราะเขารู้สึกว่า การรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบ ง่าย กว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ และแล้วหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น เขาจึง เข้าไปพบกับพ่อและบอกกับพ่อของเขาว่า เขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว ไม่มุทะลุเหมือนแต่ ก่อนที่เคยเป็นมา พ่อยิ้ม และบอกกับลูกชายของเขาว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง เจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้ โดยทุกๆ ครั้งที่เขาสามารถควบคุมอารมณ์ ฉุนเฉียวของตนเองได้ ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว ทุกครั้ง วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 3 จนในที่สุด ตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกจนหมด เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขาว่า ฉันทำได้ ในที่สุดฉันก็ทำจน สำเร็จ พ่อไม่ได้พูดอะไร แต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และบอกกับลูกว่า ทำได้ดีมาก ลูกพ่อ และ เจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ เจ้าเห็นหรือไม่ว่า รั้วนั้นมันไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็น จำไว้นะลูก เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้อารมณ์ สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผลเหมือนกับการเอา มีดที่แหลมคมไปแทงใครสักคน ต่อให้ใช้คำพูดว่า “ขอโทษ” สักกี่หน ก็ไม่อาจลดความเจ็บปวด ไม่อาจ ลบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้นได้ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือคนที่อยู่รอบข้าง ให้ระวังสิ่งที่ทำลงไป ไม่ว่าจะเป็นคำพูด การกระทำ หรือแม้กระทั่งความคิด เพราะสิ่งนั้นเราอาจจะขอโทษ ขออโหสิกรรม และ เขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตาม แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น ก็คือรอยร้าวที่เกิดขึ้นในใจของเรา และในใจของเขา อย่างยากที่จะลืมเลือน 3.3.5 ความมีกัลยาณมิตร คือ ต้องหมั่นคบหากัลยาณมิตร ที่มีลักษณะเยือกเย็น ไม่โกรธง่าย ไม่มี ปกติว่าร้าย หรือติฉินนินทาผู้อื่น แต่ควรเป็นผู้รักการปฏิบัติธรรม มีความรักและปรารถนาดีต่อทุกคน ไม่มี ปกติคิดเล็กคิดน้อย เราก็จะได้ลักษณะดีๆ เช่นนี้มา ทำให้เราใจเย็น และมีความคิดดีๆ ต่อคนรอบข้าง ก็ จะทำให้ใจของเราผ่องใส พร้อมที่จะฝึกใจได้อยู่ตลอดเวลา 3.3.6 การพูดแต่เรื่องที่เป็นที่สบาย ข้อนี้ดูได้จากเรื่องที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราที่ทรงใช้ วิธีนี้ในการทำให้ผู้ที่เข้ามาหามีใจสงบลง กล่าวกันว่ามีอยู่ครั้งมีพราหมณ์คนหนึ่งภรรยาของท่านเป็นคนมี ศรัทธาในพระพุทธศาสนาชอบทำบุญถวายทานแต่ตัวท่านเป็นคนไม่มีศรัทธา วันหนึ่งมีเหตุให้สองสามี ภรรยานี้เถียงกันอย่างรุนแรง ในการทุ่มเถียงนี้ได้มีการพาดพิงถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พราหมณ์โกรธจัด คิดว่าจะจัดการกับพระสัมมาสัมพุทธจึงได้คว้าดาบไป ด้วยมุ่งหมายที่จะฆ่าพระพุทธองค์ ข้อความการ สนทนามีสิ่งที่น่าสนใจดังต่อไปนี้ พราหมณ์ถามพระพุทธเจ้าว่า “บุคคลฆ่าอะไรได้ ย่อมนอนเป็นสุข ฆ่าอะไรได้ ย่อมไม่เศร้าโศก ข้าแต่พระโคดม พระองค์ย่อม 42 DOU สมาธิ 3 อุ ป ส ร ร ค แ ล ะ วิ ธี แก้ ไ ข ใ น ก า ร ทำสมาธิ