วิธีการนั่งทำสมาธิอย่างไม่มีความตึงเครียด : หน้า 92/111

6.3.1 นั่งแล้วตึง 1. ถ้าหากว่าเวลานึกนิมิตอดไม่ได้ที่จะตึง ก็อย่าไปนึก ทำนิ่งๆ ถ้านิ่ง แม้ไม่ได้นึกอะไร แค่หลับตา ก็ยังตึงอยู่ เพราะอดไม่ได้ที่จะมากังวลอยู่ในท้อง ให้หลับตาไม่ต้องนึกอะไร ถ้าไม่ได้นึกอะไร แล้วอดไม่ ได้ที่จะคิดถึงศูนย์กลางกาย ทำให้ตึง ให้เอาใจไปอยู่ที่ตรงอื่นก่อน ตรงไหนก่อนก็ได้ที่สบาย แล้วก็คิดว่า ตรง นั้นที่เราทำความรู้สึกแล้วสบาย คือศูนย์กลางกาย คิดอย่างนั้นไปก่อน ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ แต่ก็คิด เอาตรงนั้น ไปก่อน สบายตรงไหน ให้เอาตรงนั้นไปก่อน 2. สำหรับคนช่างลุย ตึง ให้วางสบาย ไม่นึกภาพ ค่อยๆ วางแม้แต่วางมือก็ค่อยๆ วาง สูดลม หายใจเบาๆ เหมือนกับลมหายใจของเรากับจักรวาลเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน อย่าไปนึกภาพ เอาใจวางนิ่งๆ ตรงไหนก็ได้ นิ่งเฉยๆ ให้ลูกนัยน์ตาตั้งอยู่ที่ตั้งดั้งเดิม นิ่งหรือลืมไปว่าเราไม่มีลูกนัยน์ตา ลืมไปว่าไม่มีตัวตน ก็ได้ นิ่งๆ เฉยๆ ถ้ายังไม่ได้ ให้ลองคิดเล่นๆ นึกเอาผมบนศีรษะ ขนตัวของเราเอาไปกองไว้ ผมไว้ทางหนึ่ง ขน ทางหนึ่ง เล็บถอดออกไปจากนิ้วเท้านิ้วมือ ลอกหนังออกไปกองไว้ ลอกเนื้อออกไปอีกชั้นหนึ่ง เส้นเอ็น เส้นเลือด เส้นประสาท ดึงออกไป อวัยวะภายใน ลากออกไปไว้คนละที่เหลือแต่โครงกระดูก กะโหลกบน ศีรษะไว้ทางหนึ่ง ฟันไว้ทางหนึ่ง กระดูกคอที่มีหลายข้อ ก็เอาไว้คนละทิศคนละทาง กระดูกสันหลัง ไหปลาร้า ซี่โครง กระดูกแขน กระดูกขา สะโพก กระดูกนิ้ว เอาไว้คนละทิศทาง จนรู้สึกว่าร่างกายไม่มี เหลือแต่ใจ ดวงเดียวที่นิ่งๆ จะทำให้ไม่ตึงเลย นิ่งตรงไหนก็ให้วางใจไว้ตรงนั้น แล้วค่อยย้อนกลับมาฐานที่ 7 3. บางคน ถ้านึกศูนย์กลางกายในตัวแล้วตึง อดจะใช้ลูกนัยน์ตากดลงไปดูไม่ได้ ให้นึกว่า เรา อยู่ในศูนย์กลางกาย คำว่า เราคือร่างกายนี้ ให้สมมติว่าใสเป็นเพชร เป็นองค์พระ เป็นเพชรใสๆ นั่งนิ่งๆ อยู่ในศูนย์กลางกายที่ขยายโตเท่ากับห้อง โตไปจนสุดขอบฟ้า 4. ถ้าเราอยากจะเห็น จนกระทั่งไปเค้น ทำให้ตึง ถ้าจะไม่ให้ตึง เราเพียงแค่ทำความรู้สึกว่า มีองค์พระ มีดวงแก้วในตัว แม้จะไม่เห็น แต่รู้สึกว่ามี ทำทั้งเวลานอกห้องปฏิบัติธรรม และเข้ามาในห้อง ปฏิบัติธรรม 5. อย่าเพิ่งมาคิดว่า ตอนนี้เรากำลังจะตั้งใจนั่งทำสมาธิ จะต้องเอาสมาธิให้บังเกิดขึ้น อย่า เพิ่งไปคิดอย่างนั้นนะ ให้คิดอย่างนี้ คิดว่าเราจะมานั่งพักผ่อน พักผ่อนแบบอริยะ แบบพระอริยเจ้า ผู้ ปลดปลงภารกิจทั้งหลายทั้งมวล ออกจากใจหมดแล้ว จะมาอยู่ในโลกส่วนตัวของเรา กายยาววาหนาคืบ กว้างศอก เป็นโลกส่วนตัวเรา พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 9 กรกฏาคม 2540. * พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 17 กรกฎาคม 2545. * พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 9 กรกฎาคม 2540. * พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 2 มีนาคม 2545 บทที่ 6 ค วามเครียด ความตึง และวิธีแก้ไข DOU 83