การเผยแพร่วิชชาธรรมกายไปต่างประเทศ : หน้า 75/188

ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี 57 ไปนั่งภาวนารวมอยู่กับท่านทั้งกลางวันและกลางคืน ส่วนพวกชีก็ให้ทำกิจภาวนาเหมือน กัน ๔. ทุกวันพฤหัสบดี เวลา ๑๔.๐๐ น. ลงสอนการนั่งสมาธิ แก่ภิกษุสามเณร อุบาสก- อุบาสิกาที่ศาลา ซึ่งข้าพเจ้าเคยเห็นมีภิกษุ สามเณร ต่างวัด อุบาสก อุบาสิกา ต่างถิ่น มาเรียนกันเป็นจำนวนมากๆ ทุกวันพฤหัสบดี สอบถามได้ความว่า มีผู้ไปเรียนกันมาก แต่ต้นจนบัดนี้ ไม่ต่ำกว่า 4 หมื่นแล้ว เพราะสอน มากว่า ๑๕ ปีแล้ว ๕. จัดให้มีครูสอนปริยัติในวัดนี้อีกแผนกหนึ่งด้วย นอกจากจำเป็นจริงๆ แล้ว ท่านมักไม่ยอมออกจากวัด การสวดมนต์ ฉันเช้า ถ้าใคร ไปนิมนต์ มักจะถูกถามว่าให้พระอื่นไปแทนได้ไหมอย่างนี้ โดยมาก เพราะท่านชอบ หมกมุ่นอยู่แต่กิจภาวนาโดยมาก ออกรับแขกก็เป็นเวลา ตอนเพลครั้งหนึ่งที่ไปพบได้เสมอ ถัดจากนั้น ก็เวลา ๑๗.๐๐ น. อีกหนหนึ่ง ออกมานั่งพักผ่อนสนทนาปราศรัย นอกจากนี้ท่านอยู่ในห้องภาวนา ซึ่งเรียกว่าโรงงาน ซึ่งใครไม่เข้าใจได้ยินคำว่า โรงงาน เลยเข้าใจเป็นอื่นไปก็มี........ ความตั้งใจในการเผยแพร่วิชชาธรรมกายของหลวงพ่อวัดปากน้ำ มิได้จำกัดอยู่ แต่เฉพาะในประเทศไทย คนไทยเท่านั้น หลวงพ่อยังมีความปรารถนานำวิชชาธรรมกาย ไปยังต่างประเทศด้วย หลวงพ่อได้พูดถึงการส่งพระไปเผยแพร่ยังต่างประเทศ ไว้ในเทศนาของท่าน เมื่อ วันที่ ๗ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๙๗ ดังนี้ “พระฝรั่งวิลเลี่ยมเป็นศาสตราจารย์ ในลอนดอน เป็นผู้มาบวชใน โบสถ์วัดปากน้ำ ผู้เทศน์นี้เป็นอุปัชฌาย์ ได้สั่งสอนให้พระวิลเลี่ยม ซึ่ง เป็นฝรั่งนั้นได้บรรลุธรรมจริงอย่างนี้ ที่เห็นจริงอย่างนี้นี่แหละ จะเอาไป ประกาศในลอนดอน ประเทศอังกฤษ จะไปวันที่ 6 นี้ นี่วันนี้วันที่ ๗ แล้ว บุ๊คเรือ บินไว้เสร็จแล้ว.....ไปไม่ใช่ไปเลย ไปถ้าถึงปีหรือสมควรแก่เวลา เท่านั้น แล้วก็จะกลับมาอีก นำเอาฝรั่งมาบวชอีกจะตั้งศาสนาในลอนดอน ให้ได้ ให้เป็นวัดไทยจริงๆ กัน