ข้อความต้นฉบับในหน้า
144 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี
ละเอียด กายธรรมพระอรหัต กายธรรมพระอรหัตละเอียด เป็นลำดับขึ้น
ไปดังนี้ นี่เรียกว่าซีกธรรมขาว ไม่ใช่ซีกธรรมดำ
ถ้าไม่เห็นดังนี้ อยู่ในซีกธรรมดำ เป็นธรรมของพญามาร เป็นบ่าว
ของพระยามารไป เป็นทาสของพญามารไป เขาบังคับใช้สอย เหมือน
เด็กๆ เล็ก เหมือนทาสกรรมกรไปอยู่ในกำมือของมาร นี้ให้รู้จัก
หลักฐานธรรมดำ ธรรมขาวดังนี้”
ใสเป็นของพระ ดำเป็นของมาร
(จาก ติลักขณาทิคาถา แสดงเมื่อวันที่ ๗ สิงหาคม พ.ศ.๒๔๙๗)
“กลางดวงใสเท่าดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์นั่น กลางดวงนั่นแหละมี
รอยอยู่นิดหนึ่งเท่าปลายเข็ม ปลายจรดนั่นแหละที่ตั้งของใจ
ถ้าดำอยู่ละก็มารตั้งเสียแล้ว ถ้าบริสุทธิ์แล้วละก็เป็นของพระแท้ๆ
ถ้าดำอยู่ละก็มารมันตั้งเสียแล้ว มารมายึดเป็นเจ้าของเสียแล้ว
ถ้าว่าใสสะอาดแล้วก็ นั่นเป็นของพระแท้ๆ”
(จาก ปกิณกะ แสดงเมื่อวันที่ ๑๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๙๗)
มารทำให้ไม่สำเร็จ
“โสดา สกทาคา อนาคา อรหัต ทำมาได้ก็จริง แต่ว่าไม่ติด ไป
ติด อยู่แค่โคตรภูเท่านั้นเอง
ที่จะติดโสดา สกทาคา อนาคา อรหัต ไม่ติด หลุดเสีย
เพราะเหตุอะไรจึงหลุดไป
มารเขารองราดเสีย เขาเอาละเอียดมารองราดเสีย ไม่ติด
กำลังแก้อยู่ ผู้เทศน์นี้แหละเป็นตัวแก้ละ กำลังแก้ รวมพวกแก้อยู่ทีเดียว
แก้ไขอ้ายละเอียดเหล่านี้ให้หมดให้ได้ หมดได้เวลาใดแล้วก็ โสดาจะ
ติด สกทาคาจะติด อนาคาจะติด อรหัตจะติด แล้วจะเหาะเหินเดิน
อากาศกันได้ทีเดียว ว่าไม่ช้านะ ไม่เกินสองพันห้าร้อยนะ คงจะสำเร็จ
กันแน่ ไม่คนใดก็คนหนึ่งละ ไม่ต้องสงสัยกันละ จะเอาให้ได้จริงได้จัง