การสนับสนุนเพื่อการบรรลุธรรม : หน้า 184/188

166 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ปากน้ำท่านได้เมตตาชี้แนะไว้ในพระธรรมเทศนา เรื่อง ปัพพโตปมคาถา เมื่อวันที่ ๒๘ มีนาคม พ.ศ.๒๔๙๗ ว่า “ถ้ารู้สึกเช่นนี้ละก็ จงอุตส่าห์ว่าตั้งแต่นี้ไป เราจะช่วยเหลือแก้ไข ด้วยประการใดประการหนึ่ง ท่านรบศึกสำคัญอย่างนี้ ถ้าได้ชนะละก็ เรา ชนะด้วย เราต้องสนับสนุนด้วยทางใดทางหนึ่งให้สมควรทีเดียว” ไม่ว่าใครก็ตามจะทำอะไรอยู่ที่ไหน เมื่อถึงที่สุดแล้วก็ได้สำเร็จ หมดแก่ หมดเจ็บ หมดตาย ไปด้วยกันทุกคน การสนับสนุนด้วยทางใดทางหนึ่งตามแต่ที่ตนเองจะถนัดก็ มีส่วนร่วมในการสู้รบกับมารในครั้งนี้ด้วย มีทรัพย์ช่วยด้วยทรัพย์ มีแรงช่วยด้วยแรง มีกำลังสติปัญญาช่วยด้วยกำลังสติปัญญา มีสิ่งใดก็ใช้สิ่งนั้นมาสนับสนุนให้การช่วยเหลือ เพราะเมื่อไปถึงที่สุดแล้วก็จะได้สำเร็จไปด้วยกัน วิธีการไปสู่จุดที่สุดที่เอาชนะการบังคับของมารนั้นมีอยู่วิธีการเดียวคือ ต้องรวม ทีมของผู้ที่ได้ เข้าถึงธรรมกายแล้ว มาปฏิบัติงานทางจิตตลอด ๒๔ ชั่วโมงที่หลวงพ่อวัด ปากน้ำท่านทำให้ดูเป็นตัวอย่างแล้ว ต้องทำไปเป็น “ทีม” วิธีการเดียวเท่านั้น ไม่สามารถจะกระทำได้ด้วยวิธีการ “ตัวคนเดียว” เลย การทำวิชชาเพื่อไปให้ถึงที่สุด จึงไม่อาจจะทำได้ด้วยการอ่านตำรับตำราที่มีการ เขียนบันทึกวิธีการทำเอาไว้ เพราะหลักสำคัญอยู่ที่การทำเป็นทีม เป็นทีมที่มีมโนปณิธาน ไปสู่ที่สุดด้วยกัน งานใหญ่อย่างนี้จึงไม่อาจกระทำได้ด้วยลำพังคนเดียว หากมุ่งหวังการไปสู่นิพพานแล้ว การศึกษาหลักการปฏิบัติจนเข้าใจแล้วนำไป ปฏิบัติก็สามารถกระทำได้ ดังตัวอย่างที่มีปรากฏในพระไตรปิฎกมากมาย ที่กล่าวถึงการ สำเร็จอรหัตผลของพระอรหันต์ทั้งหลาย ที่เมื่อได้เรียนธรรมเป็นที่เข้าใจแล้วก็ไปแสวงหา ที่วิเวกบำเพ็ญเพียรทางจิตของแต่ละองค์ไป และในที่สุดท่านก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ สมความตั้งใจ แต่การไปให้ถึงที่สุดนั้น แตกต่างไปจากการสร้างบารมีในรูปแบบต่างๆ ผ่านมา ดังนั้น หากจะมีการกล่าวอ้างแจกตำราให้นำไปปฏิบัติทำวิชชาปราบมาร ด้วยตัวเองที่บ้านแล้ว ก็ดูจะเป็นเรื่องเลอะเลือน เพราะหากศึกษาประวัติชีวิตและ ที่