การต่อสู้กับอิทธิพลของมารโดยพระมงคลเทพมุนี : หน้า 166/188

148 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ความปรารถนาของใครคนใดคนหนึ่งที่ตั้งความปรารถนาจะให้หลุดพ้นจากอิทธิพลของมาร โดยสิ้นเชิงเลย แต่กลับเป็นบุญลาภของผู้ที่ได้เกิดในยุคนี้ ที่มีบุคคลผู้ตั้งความปรารถนาอย่างนั้น จริงๆ เป็นบุคคลที่รู้จักกันในนามว่า “พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงพ่อวัด ปากน้ำ ภาษีเจริญ” ท่านมีความปรารถนาที่จะเอาชนะการบังคับของมารให้ได้ ไม่เพียงท่านตั้งความปรารถนาเท่านั้น ท่านยังได้กระทำเพื่อไปยังจุดที่จะเอาชนะ การคุกคามของมารตามที่ท่านปรารถนาอีกด้วย และท่านยังได้ทำอย่างรู้จักหนทางและ วิธีการที่จะไปถึง ไม่ใช่ทำอย่างคนไร้ปัญญาที่มีความปรารถนาแต่หาวิธีการไปไม่ได้ กับ ทั้งท่านยังได้กระทำอย่างต่อเนื่อง ไม่ย่อท้อ ด้วยน้ำใจอันเด็ดเดี่ยว เพื่อมุ่งหวังสิ่งเดียว คือการไปถึงจุดที่หลุดพ้นจากการบังคับของมารตามที่ท่านปรารถนาให้ได้ เพื่อให้รู้ถึงเป้าหมายปลายทาง ในการเอาชนะการบังคับของมารที่หลวงพ่อวัด ปากน้ำ ท่านตั้งความปรารถนาไว้นั้น ตามรอยฯ จึงขอน้อมนำพระธรรมเทศนาของท่าน มาเป็นแนวทางส่องให้เห็นเป้าหมายปลายทางของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ดังนี้ สู้กับความแก่และความตาย “เวลานี้เขาว่าสมภารวัดปากน้ำ(พระมงคลเทพมุนี : ผู้เทศน์) กำลังสู้ กับความแก่และความตาย สู้จริงๆ ผู้เทศน์นี่แหละ ๒๒ ปี 6 เดือน ๙ วัน วันนี้แล้ว วินาทีนี้ ไม่ได้หยุด เพียรสู้ความแก่ ความ ตาย ไม่ได้ถอยกันเลย พญามัจจุราชมีเท่าไรจับกันหมด ตรึงกันหมด ลงโทษกันหมด ทีเดียว มีเท่าไรไม่ให้ทำลายพระ ไม่ให้ข่มเหงพระได้ ให้เลิกข่มเหง ให้ เลิกทำลายพระเสียให้ได้ จะแก้ความแก่ความเจ็บความตายใหม่ ไม่ให้มีแก่ ไม่ให้มีเจ็บ ไม่ ให้มีตาย เมื่อเกิดขึ้นมาเป็นมนุษย์แล้ว ก็ให้เป็นมนุษย์เด็กๆ ก็อย่างหนึ่ง รู้กันได้ชัดๆ เด็กๆ ก็รู้ ไม่สวยไม่งามนักพอสมควร ถ้ายิ่งแก่หนักเข้า ยิ่งสวยงามหนักเข้า ยิ่งแก่หนักเข้าก็ยิ่งสวยงามหนักเข้า แล้วก็โตหนัก