การมีผู้รู้ในวัดบางปลา : หน้า 28/188

10 ต า ม ร อ ย พ ร ะ ม ง ค ล เ ท พ ม นี ไม่มีไม่เป็นเด็ดขาด” วิตกอยู่ดังนี้สักครู่ใหญ่ๆ ก็กลัวว่าความมีความเป็นนั้น จะเลือนไปเสีย จึงเข้าที่ ต่อไปใหม่ ราวสักสามสิบนาที ก็เห็นวัดบางปลาปรากฏเหมือนตัวเองไปอยู่ที่วัดนั้น แต่พอ ชัดดีก็รู้สึกตัวขึ้นมา จึงมีความรู้สึกขึ้นมาว่า “(ที่คิดว่า) จะมีผู้รู้เห็นได้ยากนั้น ในวัดบางปลานี้จะต้องมีผู้รู้ผู้เห็นได้แน่นอน จีงมาปรากฏขึ้นบัดนี้" ต่อแต่นั้นมา ก็คำนึงที่ไปสอนที่วัดนั้นอยู่เรื่อยๆ มา จนถึงออกพรรษา รับกฐิน แล้ว ก็ลาสมภารวัดบางคูเวียงไปสอนที่วัดบางปลาราว ๔ เดือน มีพระทำเป็น ๓ รูป คฤหัสถ์ ๔ คน นี้เริ่มต้นแผ่ธรรมกาย ของจริง ที่แสวงหาได้มาจริงปรากฏอยู่จนบัดนี้ (*) คมภีโร จาย์ ธมฺโม พุทฺทโส ทรานุโพโธ สนฺโต ปณีโต อตกุกาวจโร นิปุโณ ปณฺฑิตเวทนิโย ธรรมนี้เป็นสภาพลึก เห็นได้ยาก ตรัสรู้ได้ยาก เป็นธรรมสงบ ประณีต คิดเดาไม่ได้ ละเอียด เป็นวิสัยที่บัณฑิตพึงรู้