การรักษาและการปฏิบัติธรรมในยามป่วยไข้ : หน้า 87/114

2) เมื่อยามป่วยไข้ฉุกเฉิน อาจทำให้การรักษาได้ทันท่วงที เพราะถ้าอาการป่วยอย่างถึงชีวิต การมาถึงมือหมอทันการณ์ก็อาจทำให้รักษาชีวิตไว้ได้ หรือไม่ก็อาจทำให้อาการป่วยไม่เรื้อรังเสียเวลา การปฏิบัติธรรมซึ่งบางครั้งอาการป่วยอาจยืดเยื้อเรื้อรังไปนานเป็นอาทิตย์หรือเป็นปีๆ แต่เมื่อได้รับ การรักษาที่ทันท่วงทีก็จะทำให้โรคนั้นหายได้ภายใน 2-3 วัน ไม่เป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติธรรม 2. ไม่มีเสียงอึกทึก คือ กลางวันก็ไม่จอแจด้วยผู้คน กลางคืนก็เงียบสงัด 3. ไม่มีสัตว์ร้าย สัตว์เลื้อยคลานหรือแมลงมารบกวน 4. มีปัจจัย 4 พอเพียง ไม่ลำบากขัดสน 5. มีพระภิกษุพหูสูตร หรือนักปฏิบัติธรรมผู้เป็นกัลยาณมิตร สามารถให้คำแนะนำเรื่อง การปฏิบัติธรรมได้ การได้ที่อยู่ซึ่งประกอบด้วยคุณสมบัติ 5 ประการนี้ เรียกว่า อาวาสสัปปายะ เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ ความสำเร็จในการเจริญสมาธิ พระภิกษุในบวรพระพุทธศาสนา ผู้ซึ่งสละสมบัติในทางโลกทุกอย่าง อยู่อย่างอนาคาริก คือผู้ไม่มีเรือนแล้ว ควรแสวงหาสถานที่เงียบสงบประกอบด้วยคุณสมบัติข้างต้นเพื่อ ปฏิบัติธรรม แต่สำหรับผู้ที่ยังต้องครองเรือน แต่ปรารถนาที่จะเจริญสมาธิก็ควรพยายามที่แสวงหาที่ที่จะ ทำให้สมาธิเกิดขึ้น เช่น สถานที่เงียบสงบ ปราศจากผู้คน เมื่อไม่สามารถหาที่เช่นนั้นได้ ก็ควรใช้ห้องพัก สักห้องหนึ่งในบ้านของตนใช้เป็นห้องสำหรับเจริญสมาธิ เป็นที่แน่นอนว่าหากได้สถานที่ที่มีลักษณะพิเศษซึ่งเหมาะแก่การเจริญสมาธิดังที่ได้กล่าวแล้ว ก็จะทำให้ผู้ปฏิบัติได้รับจากการปฏิบัติอย่างสูงสุด แต่สำหรับผู้มีความตั้งใจจริงในการปฏิบัติธรรม เป็นผู้ เต็มเปี่ยมด้วยศรัทธา มีฉันทะ มีความเพียรพยายามในการปฏิบัติ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม เขาก็ย่อมจะ สามารถทำที่นั้นให้เป็นที่เหมาะแก่การเจริญสมาธิได้ 4.5 ตัดความกังวลเล็กๆ น้อยๆ ในคัมภีร์วิสุทธิมรรคได้แสดงถึงขุททกปลิโพธ หรือความกังวลเล็กๆ น้อยๆ ของนักบวช ซึ่งเมื่อ เกิดขึ้นแล้วย่อมเป็นอุปสรรคแก่การปฏิบัติธรรมได้ จึงควรตัดความกังวลเล็กๆ น้อยๆ ก่อนหน้าจะลงมือ ปฏิบัติ เช่น 1. ตัดผม ตัดเล็บ โกนหนวดที่ยาวเสียให้เรียบร้อย 2. จัดการปะชุนจีวรที่ใช้สึกหรอคร่ำคร่าไปแล้วนั้น ให้มั่นคงเรียบร้อยดีขึ้น ถ้าเนื้อผ้าฉีกขาดไป ก็จัดการเย็บเสียใหม่ 78 DOU สมาธิ 5 ห ลั ก ส ม ก วิ ปั ส ส น า กั ม ม ฏ ฐ า น