หลวงปู่และการบิณฑบาต GL 305 ปฏิปทามหาปูชนียาจารย์ หน้า 29
หน้าที่ 29 / 157

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเล่าถึงความอดทนของหลวงปู่ในการบิณฑบาต ขณะที่ท่านอดอาหารหลายวัน แต่ก็ยังมีเมตตาต่อสุนัขที่ไม่มีกิน นำไปสู่การสร้างบุญ บทเรียนจากการเผชิญหน้ากับความยากลำบากในชีวิต และการตั้งใจที่จะช่วยเหลือผู้อื่นในอนาคต นอกจากนี้ หลวงปู่ยังใส่ใจในการศึกษาและได้รับความรู้ในพระพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้ง ทำให้มีความสามารถในการสอนผู้อื่นได้

หัวข้อประเด็น

-ความอดทน
-ความเมตตา
-การศึกษาในพระพุทธศาสนา
-ประสบการณ์สอนใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อะไรเลย วันต่อมาก็ไม่ได้อีก ท่านคิดว่า “เราเป็นผู้มีศีล จะอดตายหรือ ถ้าเป็นจริง ก็ยอมตาย บิณฑบาต ไม่ได้ข้าว ก็ไม่ฉันของอื่น ยอมอด เพราะคิดว่า ถ้าเราตายลงไป ภิกษุหมดทั้งนคร ต้องมีอาหารบิณฑบาต พอหมดทุกๆ รูป เพราะคนลือ ก็จะพากันสงสารพระภิกษุไปตามๆ กัน” จึงไม่ยอมดิ้นรนแสวงหาอาหาร ด้วยวิธีการอื่น ในวันที่สาม ท่านออกบิณฑบาตอยู่จนสาย ได้ข้าวเพียง 1 ทัพพี กับกล้วยน้ำว้า 1 ผล เมื่อกลับ มาถึงกุฏิ ท่านรู้สึกอ่อนเพลียมาก เพราะไม่ได้ฉันมา 2 วันแล้ว หลังจากพิจารณาปัจจเวกขณ์เสร็จแล้วจึง เริ่มฉัน เมื่อฉันเข้าไปได้หนึ่งคำ ก็เหลือบไปเห็นสุนัขตัวผอมเดินโซเซมา เพราะอดอาหารมาหลายวัน แม้ท่านกำลังหิวจัด เพราะอดอาหารมาหลายวัน ก็ยังมีความเมตตาสงสารสุนัขตัวนั้น จึงปั้นข้าวที่เหลืออีก คำหนึ่งกับกล้วยอีกครึ่งผลให้สุนัขตัวนั้น พร้อมทั้งอธิษฐานจิตว่า “ขึ้นชื่อว่าความอดอยากเช่นนี้ ขออย่า ให้มีอีกเลย” นับจากวันนั้น ด้วยอำนาจบุญที่ได้สร้างมหาทานบารมีในครั้งนั้น เมื่อไปบิณฑบาตที่ไหน ท่าน ก็ได้อาหารมากมายจนฉันไม่หมด และยังได้แบ่งถวายให้กับพระภิกษุรูปอื่นๆ ด้วย ด้วยใจที่คิดถึงผู้อื่นอยู่เสมอ ประกอบกับความลำบากในเรื่องอาหารขบฉันของหลวงปู่ในครั้งนั้น ทำให้ท่านนึกถึงพระภิกษุรูปอื่นๆ กลัวว่าจะมีความลำบากในเรื่องอาหารเช่นเดียวกับท่าน จึงคิดว่า “ถ้าเรา มีกำลังพอเมื่อใด จะจัดตั้งโรงครัวประกอบอาหารเลี้ยงพระภิกษุ สามเณร โดยไม่ต้องให้ลำบาก เป็นการ เสียเวลาในการศึกษาเล่าเรียน” เมื่อบวชได้ 4 พรรษา หลวงปู่และน้องชายจึงย้ายไปอยู่ที่วัดชัยพฤกษ์มาลาชั่วคราว คืนหนึ่ง หลวงปู่ฝันว่า มีชายคนหนึ่งเอาทรายมาถวาย 1 บุ้งกี้ จึงเอื้อมมือไปหยิบมาหน่อยหนึ่ง ส่วนน้องชายรับไว้ ถึง 2 กำมือ หลังจากนั้นไม่กี่วัน ท่านและน้องชายก็ป่วยเป็นไข้ทรพิษ ท่านมีอาการไม่มาก ส่วนน้องชาย ของท่านเป็นหนักมาก เมื่ออาการของท่านทุเลาลง จึงรีบพาน้องชายไปรักษาที่บ้านสองพี่น้อง แต่อาการก็ ไม่ทุเลา ต่อมาก็เสียชีวิต ขณะนั้นน้องชายของท่านอายุเพียง 18 ปี เมื่อจัดการเรื่องศพน้องชายเสร็จแล้ว จึงกลับมาอยู่วัดพระเชตุพนฯ ตามเดิม การศึกษาด้านปริยัติ (คันถธุระ) หลวงปู่ทุ่มเทให้กับการศึกษาเล่าเรียนอย่างเต็มที่ เนื่องจากท่านมีความเฉลียวฉลาด มีความจำดี จึงสามารถเรียนมูลกัจจายน์ได้ถึง 3 จบ เรียนพระธรรมบท 8 ภาค มังคลัตถทีปนี และสารสังคหะ จนชำนาญ และสามารถสอนผู้อื่นได้ ในสมัยนั้น นักเรียนแต่ละท่านเรียนไม่เหมือนกัน ใครต้องการเรียนอะไรก็สามารถเลือกเรียน ได้ตามความต้องการของตัวเอง นักเรียนบางท่านเรียนธรรมบทเบื้องต้น บางท่านเรียนเบื้องปลาย * คือคัมภีร์เล่มเดียวกับคัมภีร์สารัตถสังคหะ พระนันทาจารย์เป็นผู้ประมวล มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรู้ที่สำคัญใน พระพุทธศาสนา เช่น พระพุทธเจ้า พระธรรม ศีล ทาน การอยู่ธุดงค์ เป็นต้น 14 DOU ปฏิปทา มหาปูชนียาจารย์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More