ข้อความต้นฉบับในหน้า
จึงตอบไปตามนั้น พอถึงเวลาตีหนึ่ง เสียงสัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้น คุณยายก็ใช้วิชชาธรรมกายปัดระเบิด
ลงทะเลตามคำสั่งของหลวงปู่ ในสมัยนั้นหนังสือพิมพ์ได้ลงข่าวว่า มีคนหลายคนมองเห็นแม่ชีเหาะขึ้นไป
ปัดลูกระเบิด ภายหลังมีผู้ไปสอบถามผู้สูงอายุแถวสะพานพุทธ ซึ่งอยู่ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 นั้น
ก็ยืนยันกันว่ามีคนเห็นกันหลายคน และหนังสือพิมพ์ก็ลงข่าวไว้ด้วย
หลังจากสงครามสงบได้สองวัน หลวงปู่เรียกประชุมศิษย์แล้วได้กล่าวชมคุณยายว่า “ลูกจันทร์นี้
เป็นหนึ่งไม่มีสอง” เป็นครั้งเดียวที่คุณยายได้รับคำชม ซึ่งหลวงปู่ก็ไม่ค่อยชมใครในเรื่องทำวิชชา
หลวงปู่มีแต่คาถา “หยุด”
สังฆานุภาพ
อานุภาพ ความศักดิ์สิทธิ์ หรืออภินิหารของพระสงฆ์องค์ใดองค์หนึ่ง ที่เราได้ยินได้ฟังกันมา
ตั้งแต่ครั้งสมัยพุทธกาลจนกระทั่งถึงปัจจุบัน มิอาจเกิดขึ้นโดยไม่ได้ประกอบเหตุเอาไว้ อานุภาพของ
หลวงปู่วัดปากน้ำก็เช่นเดียวกัน ย่อมเป็นที่เชื่อได้ว่า ล้วนเกิดขึ้นจากสัมมาปฏิบัติที่ท่านบำเพ็ญมาดีแล้ว
ทั้งในอดีตและในภพชาตินี้
คุณสุธรรม จันทร์กลัด ได้บันทึกไว้ว่า วันหนึ่งตนเข้าไปพบหลวงปู่วัดปากน้ำท่านกำลังฉันเพลอยู่
ที่ศาลาไม้หลังเก่า ได้เข้าไปกราบและขอของดีหรือน้ำมนต์จากท่าน อย่างที่เคยขอจากพระองค์อื่นๆ
หลวงปู่บอกว่า “วัดปากน้ำไม่มีคาถา ไม่มีน้ำมนต์ มีแต่หยุดในหยุด เอ็งจะเอาเปลือกหรือเอาแก่น”
คำพูดของหลวงปู่ดังกล่าวทำให้เราประจักษ์ได้ว่า อานุภาพของหลวงปู่เกิดขึ้นจากการฝึกเจริญสมาธิ
ภาวนาจนใจบริสุทธิ์ หยุดนิ่ง เข้าถึงพระธรรมกาย มิได้เกิดขึ้นลอยๆ โดยปราศจากการประกอบเหตุ
รักษาโรคภัยไข้เจ็บ
ความตอนหนึ่งจากหนังสือ “หลวงพ่อสดวัดปากน้ำ” มีว่า “พระเทพสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธัมโม)
เจ้าคณะจังหวัดสิงห์บุรี ท่านเคยไปอยู่เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่วัดปากน้ำ ท่านเล่าว่า เวลาบ่ายสองโมงจะมี
ญาติโยมมาหาหลวงปู่วัดปากน้ำกันมาก ใครมีทุกข์ร้อนให้เขียน ชื่อ นามสกุล วัน เดือน ปีเกิด และโรคที่
เป็นใส่บาตรไว้ หลวงปู่จะนำแผ่นกระดาษนี้ไปให้คนที่ทำวิชชา นั่งสมาธิรักษา”
วิธีการแก้โรคนั้น หลวงปู่จะสั่งให้ค้นกรรมที่ทำให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บของแต่ละคนด้วย โดย
ค้นหาเหตุว่าเป็นเพราะเหตุใด ทำกรรมอะไรไว้ แล้วไปแก้ที่เหตุ หลวงปู่จึงเปรียบเสมือนนายแพทย์
ผู้เชี่ยวชาญ ฉลาดรอบรู้ในเรื่องโรคทุกชนิด ทราบสาเหตุโรค การบำบัดและวิธีดับโรค ทั้งสามารถ
64 DOU ปฏิปทา มหาปูชนียาจารย์