หลักธรรมของหลวงปู่วัดปากน้ำ : หน้า 69/157

หลวงปู่วัดปากน้ำท่านมีเป้าหมายจะไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมจะเอาชนะการบังคับบัญชาของมารให้ได้ มิใช่เพียงแค่หลุดพ้นการบังคับบัญชาของมารเท่านั้น แต่ยังปรารถนาที่จะกำจัดมารทั้ง 5 ฝูงนั้นให้สิ้นเชื้อ ไม่เหลือเศษ ไม่อาจมีอิทธิพลคุกคามสรรพสัตว์ได้อีกต่อไป ท่านกล่าวว่า “โสดา สกทาคา อนาคา อรหัต ทำมาได้ก็จริง แต่ว่าไม่ติด ไปติดอยู่แค่โคตรภูเท่านั้นเอง ที่จะติดโสดา สกทาคา อนาคา อรหัต ไม่ติด หลุดเสีย เพราะเหตุอะไรจึงหลุดไป มารเขารองรากเสีย เขาเอาละเอียดมารองรากเสีย ไม่ติด กำลังแก้อยู่ ผู้เทศน์นี้แหละเป็นตัวแก้ละ กำลังแก้ รวมพวก แก้อยู่ทีเดียว แก้ไขอ้ายละเอียดเหล่านี้ให้หมดให้ได้ หมดได้เวลาใดแล้วก็ โสดาจะติด สกทาคาจะติด อนาคาจะติด อรหัตจะติด แล้วจะเหาะเหินเดินอากาศกันได้ทีเดียว...” แม้หลวงปู่ท่านรู้ว่าความแก่ ความเจ็บ ความตาย เป็นสิ่งที่มีอยู่ แต่ท่านหาญกล้าที่จะฝ่าฟัน ไปยังจุดที่จะเอาชนะการครอบงำบังคับบัญชาของมาร เข้าถึงความเป็นอิสระในชีวิตของตนเอง ปกครอง ตนเองไม่ให้แก่ ไม่ให้เจ็บ ไม่ให้ตายได้ ปฏิปทาอันยิ่งใหญ่ของท่าน จึงยากนักที่จะมีใครอาจหาญ คิดปรารถนาเช่นนี้ได้ ผู้สืบทอดปฏิปทา ก่อนที่หลวงปู่จะมรณภาพ ท่านให้โอวาทกับศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลายคนว่า ให้เผยแผ่วิชชาธรรมกาย ต่อไป โดยไม่ย่อท้อจนกว่าจะสิ้นชีวิต ไม่ให้ไปไหน ให้อยู่ที่วัดปากน้ำ รอผู้ที่จะมาสืบทอดวิชชาธรรมกายใน วันข้างหน้าต่อไป ดังนั้นหลังจากที่หลวงปู่วัดปากน้ำมรณภาพแล้ว ลูกศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลายคนพยายาม รักษาปฏิปทาของท่านไว้อย่างมั่นคง ได้ปฏิบัติตามคำสั่งของท่านซึ่งเป็นมรดกสำคัญและล้ำค่าชิ้นสุดท้าย ในจำนวนนั้นมีอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง และอุบาสิกาทองสุก สำแดงปั้น ผู้ที่ได้รับการถ่ายทอดวิชชา ธรรมกายมาจากหลวงปู่วัดปากน้ำอย่างเข้มข้น ทั้งสองท่านได้ปฏิบัติตามคำสั่งของหลวงปู่วัดปากน้ำตลอดมา คือ เป็นครูสอนธรรมะ เผยแผ่ วิชชาธรรมกายอยู่ที่วัดปากน้ำเรื่อยมา ภายหลังอุบาสิกาทองสุกได้ละจากโลกไป อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง หรือที่เหล่าลูกศิษย์ลูกหามักจะเรียกท่านว่า “คุณยาย” ได้ตระหนักและเคารพหลวงปู่อย่างยิ่ง จึง ยึดมั่นและทุ่มเทสอนสมาธิ เผยแผ่วิชชาธรรมกาย อบรมขัดเกลาผู้ที่เข้ามาฝากตัวเป็นลูกศิษย์ด้วยความ เมตตาและตั้งใจจริง เมื่อมีศิษย์ผู้ร่วมอุดมการณ์จำนวนหนึ่งแล้ว คุณยายจึงได้นำหมู่คณะมาสร้างบุญสถานไว้สำหรับ รองรับผู้มีบุญบารมี และพร้อมที่จะดำเนินรอยตามปฏิปทาของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ สืบไป ณ บริเวณท้องทุ่งรังสิต จังหวัดปทุมธานี ภายหลังได้กลายมาเป็นวัดพระธรรมกาย ที่มีผู้มา ประพฤติปฏิบัติธรรมจำนวนเรือนแสน และมีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก โดยมี พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) เป็นผู้นำในการสานต่อปณิธานของหลวงปู่วัดปากน้ำจนเป็น รูปธรรมปรากฏชัดอยู่ในขณะนี้ 54 DOU ปฏิปทา มหาปูชนียาจารย์