เรื่องราวแสดงความศรัทธาและการสร้างวัด : หน้า 134/157

แต่คุณยายก็ยังคงยืนยันว่า ท่านเห็นในสมาธิว่าได้เงินมาแล้ว หลวงพ่อทัตตชีโวไม่รู้จะทำอย่างไร จึงลาคุณยายกลับ และนัดว่าพรุ่งนี้จะมารับเงิน พอเปิดประตูจะออกไปก็พบผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่บันได หน้าบ้าน เมื่อซักถามกันแล้ว ได้ความว่า พ่อของเขาสั่งไว้ก่อนตายว่า ให้นำเงินมาทำบุญที่นี่ 3 หมื่นบาท เขามารออยู่ตั้งแต่ 1 ทุ่ม แต่เข้ามาไม่ได้ เพราะทุกคนปิดประตู ขึ้นไปนั่งสมาธิกันหมด ญาณทัสสนะของคุณยายแม่นยำมาก ภายนอกภายในตรงกันไม่คลาดเคลื่อนเลย เงินที่คุณยาย เห็นปรากฏในสมาธิและนอกสมาธินั้น เป็นจริงตามแรงอธิษฐานจิตทุกประการ ต่อมาหลวงพ่อทัตตชีโวลาออกจากงานที่ทำอยู่ เพื่อมาควบคุมการปรับพื้นที่สร้างวัดอย่างเต็มตัว ในขณะที่กำลังลุยงานกันอย่างเต็มที่ ได้มีคนพาลมาตามรังแกอยู่เป็นระยะๆ บางครั้งก็มาขโมยเรือ หรือไม่ ก็ขโมยข้าวของต่างๆ แต่เมื่อมีการสืบเสาะค้นหากันก็เอาคืนมาได้บ้าง ไม่ได้บ้าง นอกจากนี้ชาวบ้านใน แถบใกล้เคียงยังไม่เข้าใจว่า บุคคลกลุ่มนี้มาทำอะไร ทำไมต้องสร้างวัดใหญ่โต ความระแวง สงสัย ความ ผันผวนในกระแสข่าว สร้างความไม่พอใจให้กับชาวบ้านมากขึ้นเรื่อยๆ ครั้งหนึ่ง เมื่อขโมยเอาเรือไปได้ลำหนึ่งแล้วจึงซื้อเรือลำที่สองมาแล้วยกขึ้นมายาตากแดดไว้ข้างที่พัก ขโมยก็ยังมาเอาไปอีก หลวงพ่อทัตตชีโวสืบจนรู้ตัวคนขโมยแล้วเกิดความรู้สึกเดือดแค้นอย่างยิ่ง และไม่ เพียงแต่ขโมยของไปเท่านั้น ขโมยยังท้าให้ไปยิงกันอีก เป็นเหตุให้ความไม่พอใจที่มีอยู่เดิมยิ่งเพิ่มมากขึ้น เป็นทวีคูณ เมื่อวันอาทิตย์เวียนมาถึงอีกครั้งหนึ่ง ท่านจะต้องไปนั่งสมาธิที่บ้านธรรมประสิทธิ์อย่างที่เคย ปฏิบัติอยู่เป็นประจำ ในครั้งนั้นท่านพกพาเอาความแค้นติดใจไปด้วย รุ่งขึ้นวันจันทร์ เมื่อคณะทำงานกำลัง จะลากลับ คุณยายก็รั้งเอาไว้ “เหนื่อยกันมามากแล้ว อย่าเพิ่งกลับเลย นั่งสมาธิกันก่อน” ด้วยเหตุนั้น หลวงพ่อทัตตชีโวและศิษย์คนอื่นๆ จึงได้นั่งสมาธิต่อเนื่องกันไปอีก 2 วันเต็ม พอเลิกนั่งสมาธิในวันสุดท้าย คุณยายก็ประนมมือขึ้นอธิษฐานอยู่ในใจ ซึ่งใช้เวลาเนิ่นนานกว่าทุกครั้ง “ยายอธิษฐานอะไร นานจัง” หลวงพ่อทัตตชีโวถามด้วยความสงสัย “ยายอธิษฐานว่า เกิดกี่ภพกี่ชาติต่อไปเบื้องหน้า ไม่ว่าศัตรูจะยกมาเป็นกองทัพใหญ่แค่ไหน ก็อย่าให้มันฆ่ายายและบริวารได้ ตัวยายเองและบริวารก็อย่าได้มีจิตไปคิดฆ่าใคร แม้แต่มดแต่ปลวก ก็ขออย่าให้คิดฆ่าเลย” เพียงได้ยินเท่านี้ ความโกรธเคืองทั้งหลายก็มลายหายสูญไปสิ้น ประกอบกับได้นั่งสมาธิจน ใจใส จึงไม่มีความคิดที่จะเอาเรื่องกับใครอีกต่อไป คุณยายรู้นิสัยของหลวงพ่อทัตตชีโวว่าเป็นคนเจ้าโทสะ ไม่ยอมแพ้ใครง่ายๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าไม่ใช่เป็นฝ่ายผิด ท่านไม่อยากให้ทำบาป อยากให้ทำแต่ความดี ทำแต่บุญกุศลล้วนๆ ท่านไม่ห้ามปรามโดยตรง แต่ใช้วิธีซึมลึกด้วยธรรมะอันเป็นโอสถวิเศษของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในระหว่างนั้น ต้องลุยงานสร้างวัดกันทั้งวันทั้งคืน ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องปรับพื้นที่และวางแบบ ภาคที่ 2 ประวัติคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง DOU 119