การสร้างบารมีและความสำเร็จของคุณยาย : หน้า 144/157

“ยายตรึกเรื่องอะไร” “ยายพรวนดินไปก็มองเข้าศูนย์กลางกายไป เข้าไปกลางพระธรรมกาย ระลึกชาติไปดูว่า พระพุทธเจ้าในอดีตแต่ละพระองค์ที่ผ่านมา ท่านสร้างบารมีของท่านอย่างไร แล้วยายก็เอาเป็น แบบอย่างว่า เรายังมีข้อบกพร่องที่ห่างจากพระพุทธเจ้าอย่างไรบ้าง จะได้ปรับปรุงตัวให้ยิ่งๆ ขึ้นไป” คุณยายท่านเป็นผู้ฝึกตัวอยู่ตลอดเวลา นักสร้างบารมีที่ดีนั้นต้องไปย้อนดูว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ละพระองค์ท่านทำอย่างไร เพราะกว่าจะมาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปค้นเอาธรรมะมาสอนตัวเองสอน ชาวโลกได้ พระองค์จะต้องทำตัวของพระองค์ให้ดีที่สุด การที่จะปรับปรุงตัวเองให้ดีที่สุดก็มีทางเดียว คือ จะต้องเพิ่มเติมความบริสุทธิ์ให้กับตัวเอง ทำแต่ละวันให้ดีที่สุดขึ้นมาให้ได้ เมื่อเราดูพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นตัวอย่าง เราก็ต้องฝึกตัวให้เป็นอย่างพระองค์ จึงจะสมกับเป็นนักสร้างบารมี ที่พร้อมจะก้าวไปสู่ ความเป็นผู้บริสุทธิ์บริบูรณ์ยิ่งๆ ขึ้นไป ปี พ.ศ. 2524 กว่า 10 ปีแห่งความทุ่มเทในการสร้างวัดของคุณยาย และหมู่คณะ อุปสรรคต่างๆ ได้ถูกแก้ไขมาตามลำดับ วัดได้เจริญเติบโตขึ้น ปรากฏเป็นความสำเร็จที่เห็นได้อย่างเด่นชัดในภาพของวัด พระธรรมกายอันสวยงาม สงบ ร่มรื่น ให้สาธุชนได้เข้ามาปฏิบัติธรรมกันอย่างมีความสุข แม้ว่าเวลานี้คุณยายจะอายุมากขึ้น แต่แววแห่งความกระฉับกระเฉงว่องไวยังคงมีอยู่ ท่านบริหารเวลาได้อย่างดีเยี่ยม ยังคงตื่นนอนประมาณตี 4 ตี 5 เพื่อนั่งสมาธิเช่นเคย พอสว่างก็จัดโน่น ทำนี่เล็กๆ น้อยๆ ใกล้ตัวท่าน ประมาณ 6 โมงครึ่ง อุปัฏฐากผู้ดูแลคุณยายก็จะนำอาหารเช้าใส่ถาดมาให้คุณยายรับประทานที่ กุฏิของท่าน หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว คุณยายจะสวมหมวกถักไหมพรมสีขาว แล้วพัน ผ้าพันคอที่เป็นไหมพรมสีขาวเช่นเดียวกัน ใส่ถุงเท้า และสวมรองเท้าอย่างเรียบร้อยออกมาตรวจงานในครัว ถ้าวันไหนอากาศเย็น คุณยายก็จะสวมถุงมือและถุงเท้าชนิดที่ค่อนข้างหนาด้วย บรรดาเครื่องนุ่งห่มที่ คุณยายสวมใส่ทั้งหมดนี้ มีลูกศิษย์เป็นผู้คอยจัดหามาให้ และขอร้องให้คุณยายนำออกมาใช้เพื่อรักษาสุขภาพ เนื่องจากคุณยายเป็นคนขยันจึงมีบ่อยครั้งที่ท่านจะใส่เครื่องให้ความอบอุ่นเหล่านี้อย่างครบเครื่อง แล้วไปนั่งถอนหญ้าอยู่ข้างกุฏิ บางครั้งท่านก็จะไปขุดต้นไม้ที่เพิ่งงอกจากเมล็ดซึ่งหล่นอยู่ข้างทางแล้ว หิ้วต้นไม้เหล่านั้นมาขอถุงพลาสติกในครัวใส่เพื่อเอาไปปลูก “ต้นไม้เล็กๆ นี่เป็นต้นไม้ดีๆ ทั้งนั้น ทิ้งไว้ไก่ จะมาจิก ยายจะเอาไปให้เขาปลูก วัดเราต้องปลูกต้นไม้เยอะๆ ปลูกให้เป็นวัดเกษตร” คุณยายรักต้นไม้มาก แต่ในวัดมีทั้งไก่แจ้และนกยูงที่คอยมาจิกกินเมล็ดพันธุ์เหล่านี้ คุณยาย จึงให้สร้างแคร่เตี้ยๆ ไว้ข้างกุฏิของท่าน สำหรับวางถุงเพาะต้นไม้ที่ท่านรีบขุดขึ้นมาให้พ้นจงอยปากไก่ ภาคที่ 2 ประวัติคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง DOU (129