พบพ่อ: การเดินทางของจิตไปหาพ่อในธรรมกาย : หน้า 102/157

พบพ่อ เมื่อคุณยายเข้าถึงธรรมกายแล้ว ท่านก็ยังพากเพียรปฏิบัติต่อไปอีก จนใจนิ่งสนิทและสว่างมาก ท่านเล่าประสบการณ์นี้ให้คุณยายทองสุกฟัง พร้อมกับปรารภเรื่องพ่อว่า “พี่ พี่ ฉันอยากไปหาพ่อจังเลย ไม่รู้ว่าพ่อตายแล้วไปอยู่ที่ไหน” คุณยายทองสุกบอกว่า “มันก็จะไปยากอะไรล่ะ” และได้แนะนำคุณยายให้ไปหาพ่อด้วย วิชชาธรรมกาย พอคุณยายทองสุกแนะนำเท่านั้น คุณยายก็ถอดกายออกไป เหมือนหลุดไปทั้งตัว เป็นพระธรรมกายที่ใสละเอียด ในเวลานั้นคุณยายไม่ได้คิดไว้เลยว่า พ่อจะไปเกิดที่ไหน ใจของท่านเป็น กลางๆ สุดแต่ธรรมกายภายในจะนำไป เมื่อธรรมกายนำไปถึงนรกเท่านั้น ไฟนรกก็ดับ เครื่องทรมาน สัตว์นรกทั้งหมดหยุดทำงานชั่วคราว ณ ที่นั้น คุณยายมองเห็นสัตว์นรกต่างๆ ที่กำลังได้รับความทุกข์ทรมาน มีทั้งตัวเป็นคนหัวเป็นสัตว์ และตัวเป็นสัตว์หัวเป็นคน สุดแต่เวรกรรมที่ได้ทำไว้ในอดีต สัตว์นรกแต่ละ ประเภทก็มีเครื่องทรมานแตกต่างกัน คุณยายตรวจดูด้วยญาณทัสสนะของธรรมกาย ท่านมองเห็นพ่อ ซึ่งผ่ายผอมไม่มีเสื้อผ้า รวมทั้ง ไม่มีเรี่ยวแรง พ่อต้องรับผลกรรมด้วยการดื่มน้ำทองแดงที่ร้อนแรงจนกระทั่งตาย ตายแล้วก็เกิดมารับ การทรมานอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อได้พบธรรมกายของคุณยาย พ่อก็ยกมือไหว้ แต่เพราะความไม่มีแรง มือนั้นจึงกลับตกลงไปดังเดิม คุณยายสงสารพ่อไม่อยากให้ตกอยู่ในนรกอีกต่อไป ท่านจึงอาศัยพระ ธรรมกายแนะนำให้พ่ออาราธนาศีล 5 พร้อมกับให้นึกถึงบุญกุศลที่เคยทำเอาไว้ในสมัยที่เป็นมนุษย์ หลังจากรับศีลแล้ว พระธรรมกายก็พาพ่อขึ้นไปในสวรรค์ คุณยายมองเห็นพ่อเปลี่ยนจากสภาพ ที่ทนทุกข์ทรมาน ผิวพรรณที่ซูบซีดก็กลับเป็นผ่องใส มีเสื้อผ้าชุดใหม่อันเป็นทิพย์มาสวมกาย วิมานของพ่อดูซอมซ่อกว่าวิมานของเทวดาอื่นทั้งหมด เพราะเมื่อครั้งที่พ่อยังเป็นมนุษย์อยู่นั้น เป็นมนุษย์ประเภทบุญก็ทำ กรรมก็สร้าง วัดก็เข้า เหล้าก็กิน เพราะฉะนั้นด้วยผลบุญที่ทำจึงทำให้มี วิมานคอยอยู่ แต่เพราะทำด้วยจิตที่ไม่ค่อยบริสุทธิ์นัก วิมานจึงมัวหมอง แม้ในเวลาทำบุญก็ทำไปตามกำลัง ไม่ได้ทำเต็มกำลัง วิมานของพ่อจึงไม่ใหญ่โตเหมือนคนอื่น และเพราะการที่พ่อดื่มเหล้า กรรมนั้นได้ส่งผล ให้พ่อไปตกในนรก เมื่อคุณยายช่วยให้พ่อพ้นจากนรกขึ้นไปอยู่บนวิมานได้ คุณยายทองสุกจึงแนะนำให้เอา บุญที่เข้าถึงธรรมกายช่วยปรับปรุงวิมานให้ใหญ่โตขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นกายของพ่อได้เปลี่ยนเป็นกายเทพบุตร ที่มีเครื่องประดับ และมีบริวารสมบัติมากมาย หลังจากนั้นคุณยายก็สอนพ่อให้ภาวนา “สัมมา อะระหัง” และกำชับว่า หากพ่อลืมภาวนาเมื่อใด ก็จะหล่นลงไปอีก พ่อรับปากอย่างแข็งขัน เนื่องจากไม่อยากตกไปในนรก ไปรับความทุกข์ทรมานจากการ โดนกรอกน้ำทองแดงที่กำลังเดือดพล่านอีกต่อไปเพราะพ่อได้รับรู้ความเจ็บปวดทั้งหมดแล้วว่าเมื่อน้ำทองแดง เข้าไปในปากแล้ว ก็จะเผาไหม้เนื้อตัวให้ละลายไปทันที แล้วกลับฟื้นขึ้นมาใหม่อีก เพื่อชดใช้กรรมต่อ และ จะต้องเป็นเช่นนี้ตลอดเวลายาวนาน ได้รับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส จนกว่าจะหมดกรรม ภาคที่ 2 ประวัติคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง DOU 87