ประวัติและอภินิหารของหลวงปู่พระมงคลเทพมุนี : หน้า 80/157

ทราบประวัติคนไข้อย่างถูกต้องสมบูรณ์ ทั้งที่ตัวคนไข้เองก็ยังไม่ทราบด้วยซ้ำ ถ้าเรื่องนั้นเป็น อดีตกาล นานข้ามภพข้ามชาติ ด้วยเหตุนี้หลวงปู่ท่านจึงสามารถแก้โรคได้ถูกต้องรวดเร็ว และที่มีผู้มาให้หลวงปู่แก้ไขทุกข์กันมากนั้น เพราะท่านให้นำคนป่วยหนัก 2 รายมารักษา คนหนึ่งเป็นวัณโรค คนหนึ่งเป็นโรคเรื้อน ในสมัยนั้นโรคทั้ง 2 ชนิดนี้ไม่มีใครรักษาได้ หลวงปู่ฝึกให้ 2 คนนี้ นั่งสมาธิเจริญภาวนา ขณะเดียวกันท่านก็แก้โรคให้ด้วยวิชชาธรรมกายในที่สุดคนป่วยทั้ง 2 ก็หายจากโรคร้าย และยังบรรลุวิชชาธรรมกายอีกด้วยกิตติศัพท์เรื่องหลวงปู่วัดปากน้ำรักษาโรคร้ายจึงขจรขจายไปอย่างรวดเร็ว ทำให้มีคนมาหาท่านกันมากทุกวัน เอาชนะไสยเวท นายสมจิตร ฉ่ำรัศมี เล่าว่า ตอนนั้นบวชเป็นสามเณรอายุ 18 ปี มีผู้พาคนทรงคนหนึ่งมาหาหลวงปู่ คนทรงนั้นมีสมบัติอยู่ใต้ถุนบ้าน มีผู้ปองร้ายจะทำให้คนทรงนี้ตาย เพื่อจะขุดเอาสมบัติ หลวงปู่บอก สามเณรที่อยู่ใกล้ๆ ให้นั่งสมาธิ คราวนี้มีตุ๊กตาหุ่นขี้ผึ้งบินมาเลย พุ่งเข้ามาทางหน้าต่าง ร่างทรงร้องจี๊ด หลวงปู่ก็ออกจากกุฏิไปเอาแก้วอย่างหนามาครอบไอ้ตัวหุ่นไว้ แต่มันยังวิ่งได้ จะวิ่งเข้าไปหาคนทรง เราก็กันตัวเขาเอาไว้ จนกระทั่งมันหมดวิชา ละลายกลายเป็นอากาศธาตุไปหมด คนทำตัวหุ่นนี้เป็นแขกที่ มีวิชาร้ายกาจ เขาจ้างหลายหมื่นให้ตามฆ่าคนทรงคนนี้ พอเสร็จเรียบร้อยคนทรงก็เข้ามากราบ ขอบพระคุณหลวงปู่ที่ได้ช่วยชีวิตไว้ หน้าเป็นทอง หลวงพ่อวัดลำพระยาท่านเล่าไว้ว่า เมื่อสมัยที่ท่านยังเป็นเด็กวัด ท่านมีหน้าที่ช่วยหลวงปู่รับแขก วันหนึ่งมีพระธุดงค์ 3 รูป มาขอเรียนวิชาไสยศาสตร์จากหลวงปู่ และขอร้องให้หลวงปู่แสดงวิชาให้ดู หลวงปู่ปั้นตุ๊กตาดินเหนียว 2 ตัว วางไว้ห่างๆ กัน หลวงปู่มองดูเฉยๆ ไม่ได้เสก ไม่ได้เป่า ตุ๊กตาก็วิ่งมา ชนกัน จากนั้นหลวงปู่ก็ให้เอาตอกมาจากโรงครัว เอามาจักตอกเป็นวัวธนู ชั่วนาทีเดียว วัวธนูนั้นก็ขยับ ทำท่าจะบิน หลวงปู่บอกว่าถ้าเป่าพรวดเดียวก็บินไปทันที พระธุดงค์ทั้ง 3 รูป คงเคยเห็นมาบ้างแล้ว จึงไม่ตื่นเต้นอะไรนัก ต่อจากนั้นหลวงปู่ก็เอาผ้าอาบน้ำฝนมา ท่านมองดูผ้านั้นสักหนึ่งนาที แล้วเอาผ้านั้นลูบขึ้นบน ใบหน้า พอเอาผ้าออก ใบหน้าของท่านก็เป็นสีทองสุกปลั่งสวยงาม เหมือนเอาทองคำไปหล่ออย่างนั้น สักครู่ก็เอาผ้าลูบลง หน้าทองนั้นก็หายไป เท่านั้นเอง พระธุดงค์ทั้ง 3 รูป ก็ก้มลงกราบขอเรียนวิชา แต่ หลวงปู่ไม่สอน เพราะว่าไม่ใช่วิชาของพระพุทธเจ้า เรียนแล้วก็ไปนิพพานไม่ได้ ท่านเองทิ้งวิชาเหล่านี้ ไปหมดแล้ว ท่านบอกว่า สู้เรียน “สัมมา อะระหัง” ไม่ได้ ไปมรรคผลนิพพานได้ ภาคที่ 1 ประวัติ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) DOU 65