ภาคที่ 1 ประวัติ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) : หน้า 60/157

ท่านทะลุเข้าไปในใจ เกิดความสว่างภายในใจ เกิดความมั่นใจ ปลอดภัย และอบอุ่น นอกจากนั้น หลวงปู่วัดปากน้ำท่านเป็นผู้มีวาทะตรงกับใจ หากเป็นเรื่องจริงแล้วท่านกล้าพูด ไม่ได้สะทกสะท้าน และไม่กลัวคำตำหนิติเตียนใดๆ ในหนังสือนิพนธ์ของสมเด็จป่าตอนหนึ่งกล่าวถึงเรื่องนี้ไว้ว่า “วันหนึ่งพ่อค้าตลาดสำเพ็งเป็นคนมั่งคั่งคนหนึ่งมาถามท่านในเวลาฉันภัตตาหารว่า วันนี้จะมี ผู้มาบริจาคสร้างกุฏิ เพื่อเจริญกรรมฐานบ้างไหม ชาวบ้านไม่น้อยกว่า 20 คน ที่นั่งอยู่ในที่นั้น ตั้งใจฟัง คำตอบของหลวงปู่ ท่านนั่งนิ่งอยู่ประมาณ 5 นาที แล้วตอบออกไปว่า จะมีผู้บริจาค 2-3 หลัง พอได้เวลาอนุโมทนา ก็มีคณะอุบาสก อุบาสิกาเข้ามากราบหลวงปู่ บอกว่า ศรัทธาจะสร้างกุฏิ เพื่อเจริญกรรมฐานอย่างที่หลวงปู่สร้างไว้สัก 2-3 หลัง ขอให้หลวงปู่จัดการให้ด้วย ท่านไม่ได้หัวเราะ ยิ้มน้อยๆ พอควรแก่กาล มีผู้ถามท่านว่าพยากรณ์แม่นเหมือนตาเห็น แต่น่ากลัวอันตรายไม่ควรตอบในเวลานั้น ควรบอกเฉพาะตัวหรือสองต่อสอง ท่านถามว่าอันตรายอย่างไร เขาก็เรียนท่านว่า ถ้าคำพยากรณ์ไม่เป็นจริง ชาวบ้านจะเสื่อมศรัทธา ท่านว่า พุทธศาสนาเก๋ได้หรือ ธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นของจริง ธรรมกาย ไม่เคยหลอกลวงใคร เมื่อได้ยินดังนั้นก็จำต้องนิ่ง และไม่คิดจะถวายความเห็นอะไรต่อไป ที่นำมาเขียนไว้ นี้แสดงว่า ญาณของหลวงปู่ให้ความรู้แก่ท่านอย่างไร ท่านก็ต้องพูดอย่างนั้น ถ้าญาณไม่แสดงออกจะเอา อะไรมาพูดได้” ท่านยังกล่าวถึงการปฏิบัติธรรมไว้อีกว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ หยุดนี่แหละให้มันได้ตรงนี้ซะก่อน อื่นไม่ต้องไปพูดมากนักใหญ่โตมโหฬาร พูดหยุดตรงนี้ให้มันตกลงกันเสียก่อน ถ้าไม่หยุดก็เข้าถึงธรรมกายไม่ได้ เราเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ทำ กับเขาไม่ได้เชียวหรือ ทำไมจะทำไม่ได้ ทำจริงเข้า ทำไม่จริงต่างหากล่ะมันไม่ได้ จริงล่ะก็ได้ทุกคน จริงแค่ไหน จริงแค่ชีวิตซิ เนื้อเลือดจะแห้งเหือดหมดไปไม่ว่า เหลือแต่กระดูก หนัง ช่างมัน ถ้าไม่ ได้ ไม่ลุกจากที่ นี่จริงแค่นี้ ได้ทุกคน ฉันเอง 2 คราว ไม่ได้ตายเถอะ นิ่ง พอถึงกำหนดเข้าก็ได้ ไม่ได้ ตายเถอะ นิ่ง พอถึงกำหนดก็ได้ ไม่ตายซักที พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าก็รูปนั้น ประกอบความเพียรด้วยจาตุรังคะวิริยะ ด้วยองค์ 4 เหลือ แต่กระดูก หนัง ช่างมัน เนื้อ เลือดจะแห้งหมดไปไม่ว่า ประกอบด้วยจาตุรังคะวิริยะเช่นนี้ พอถูกส่วนเท่านั้น ในเวลาค่ำได้บรรลุปุพเพนิวาสานุสสติญาณ เวลายามที่ 2 ได้บรรลุจุตูปปาตญาณ เวลายามที่ 3 ได้บรรลุอาสวักขยญาณ ท่านจริงอย่างนั้นอาจารย์ของเรา เป็นลูกศิษย์ก็จริงเหมือน กันแหละ ไม่ได้ยอมตาย ไม่หยุดยอมตายกันทีเดียว” ภาคที่ 1 ประวัติ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) DOU 45