หลวงปู่และการรักษาศีล GL 305 ปฏิปทามหาปูชนียาจารย์ หน้า 62
หน้าที่ 62 / 157

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับหลวงปู่ที่เคร่งครัดในศีล รักษาตนเองและไม่แตะต้องทรัพย์สิน เงินทอง มีการจัดการด้านการเงินผ่านไวยาวัจกรและงดการฉันอาหารบางประเภทเพื่อรักษาศีลให้บริสุทธิ์ โดยมีเรื่องราวเกี่ยวกับความกตัญญูกตเวทีต่อพระศาสนา รวมถึงการสั่งการอาหารถวายแก่สมเด็จพระวันรัต การปฏิบัติตนตามหลักพระธรรมวินัย และการเป็นตัวอย่างในสังคม

หัวข้อประเด็น

- ความเคร่งครัดในศีล
- การจัดการการเงินของวัด
- อาหารและความสำรวมในการฉัน
- ความกตัญญูกตเวที
- ประวัติหลวงปู่

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อธิศีล หลวงปู่เป็นพระที่รักษาศีลอย่างเคร่งครัด และถูกต้องตามพระธรรมวินัย ท่านมีความปรารถนา ดีกับพระภิกษุ สามเณร แม่ชี ทุกรูปทุกคน ต้องการให้รักษาศีลได้บริสุทธิ์บริบูรณ์อย่างท่าน เรื่องเงิน เรื่องทอง ท่านไม่เคยจับเลย ท่านจะให้ไวยาวัจกรคอยดูแลเรื่องนี้แทน มีไวยาวัจกรประจำวัดคนหนึ่ง ชื่อลุงประยูร สุนทารา ทำหน้าที่ดูแลเรื่องการเงิน ทำบัญชีรายรับรายจ่ายทุกประเภทของวัด รวมทั้งดูแล รักษาสิ่งของทุกชนิดที่มีผู้นำมาถวายหลวงปู่และถวายเป็นสมบัติของวัด ลุงประยูรทำหน้าที่นี้จนชรามาก จึงลาออก หลวงปู่ท่านฉันภัตตาหารด้วยอาการสำรวมทุกครั้ง ท่านปฏิบัติตามหลักเสขิยวัตรทุกข้อ แม้น้ำแกงท่านก็ไม่เคยฉันหกเลย ข้าวในจานท่านตะล่อมไว้ตรงกลางอย่างเรียบร้อย น้ำปานะที่หลวงปู่ฉันในยามวิกาล ก็ต้องมาจากผลไม้ที่ลูกไม่เกินกำปั้น ท่านบอกว่าผลไม้ถ้า เกินกำปั้นใช้ไม่ได้ น้ำที่ท่านชอบคือน้ำอ้อย มีอยู่วันหนึ่งแม่ครัวทำน้ำปานะเข้าไปถวายท่าน ท่านถามว่า น้ำอะไร น้ำส้มโอเจ้าค่ะ ท่านบอกว่าให้เอากลับไป ฉันไม่ได้ ลูกมันใหญ่ ท่านบอกว่าถ้าเป็นส้ม เป็นมะตูมได้ เคยมีผู้นำนมสดไปถวายท่านในตอนเย็น ท่านไม่ฉัน เนยท่านก็ไม่ฉัน สมัยนั้นท่านห้ามเด็ดขาด อีกเหตุการณ์หนึ่งที่เป็นเครื่องยืนยันถึงความบริสุทธิ์ในศีลของท่านได้เป็นอย่างดี คือ ในคราวที่ ท่านอาพาธหนัก ท่านฉันภัตตาหารได้น้อย เจ้าคุณราชโมลีเกรงว่าหลวงปู่จะไม่มีเรี่ยวแรงต่อสู้กับโรคร้าย จึงได้สั่งให้แม่ชีธัญญาณี สุดเกษ ซึ่งมีหน้าที่ทำอาหารพิเศษถวายหลวงปู่โดยเฉพาะ ต้มข้าวให้เปื่อย บดให้ละเอียด แล้วกรองด้วยผ้าขาว ใส่กระติกน้ำร้อนมาถวายหลวงปู่ในเวลาหลังเพลไปแล้ว เหตุที่ต้อง ใส่กระติกน้ำร้อน เพื่อให้ท่านเข้าใจว่าเป็นน้ำร้อนธรรมดา เพราะเจ้าคุณท่านเกรงว่าหากหลวงปู่รู้จะ ไม่ยอมฉัน เมื่อนำมาถวายท่านกลับรู้ได้เองโดยไม่มีใครบอก ท่านก็ไม่ยอมฉัน ท่านเป็นพระที่เคร่งครัดและอดทนมาก แม้ยามป่วย ท่านก็ยังฉันเอง ไม่ให้คนอื่นช่วย บางวัน เกินเวลาแล้วมีคนเอาน้ำข้าวไปป้อน ท่านก็ไม่รับ ท่านคายออกหมด ความกตัญญูกตเวที เมื่อคราวสมเด็จพระวันรัต (ติสสทัตตเถร) อาพาธ หลวงปู่ได้แสดงความกตัญญูโดยการจัด ภัตตาหารและรังนกจากวัดปากน้ำไปถวายทุกวัน ท่านตั้งงบประมาณไว้วันละ 40 บาท ทุกเช้าใน เวลา 4.00 น. หลวงปู่ให้คนลงเรือจ้างจากปากคลองตลาดไปวัดพระเชตุพนฯ ไปถึงก็ได้อรุณพอดี เมื่อถวายภัตตาหารแล้ว กลับไปต้องรายงานให้ท่านทราบทุกครั้ง ท่านเคยดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอภาษีเจริญ ดูแลวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ภาคที่ 1 ประวัติ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) DOU 47
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More