วิชชาธรรมกายและการต่อสู้กับพญามาร : หน้า 110/157

การศึกษาวิชชาธรรมกาย คือ การศึกษาด้วยการทำใจหยุด ทำใจนิ่ง หลวงปู่วัดปากน้ำท่าน อธิบายว่า ต้นเหตุแห่งความทุกข์ทรมานของสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลายนั้นคือ “พญามาร” ซึ่ง แปลว่า “ผู้ขวาง” คือ ขวางการทำความดีของทุกคน ไม่ให้ทำได้อย่างสะดวกสบาย ในพระไตรปิฎกมีกล่าวถึงพญามารไว้หลายตอน แม้ในศาสนาอื่นก็มีกล่าวถึงพญามาร แต่ บางครั้งก็เรียกกันว่าซาตาน ถ้าจะอธิบายให้เข้าใจง่ายก็คือ มีการต่อสู้กันอยู่ระหว่าง 2 สิ่ง คือ ธรรมกับ อธรรม บุญกับบาป ความดีกับความชั่ว ความสว่างกับความมืด ความรู้กับความไม่รู้ ความบริสุทธิ์กับสิ่ง ที่เป็นมลทิน ต่อสู้กันอยู่ตลอดเวลา โดยมี อากาสโลก ขันธโลก และสัตวโลก เป็นสมรภูมิ สัตวโลก ได้แก่ เห็น จำ คิด รู้ หรือจิตใจของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ขันธโลก ได้แก่ ขันธ์ต่างๆ ของมนุษย์และสัตว์ทั้งปวง รวมทั้งเทวดาทั้งหลาย อากาสโลก ได้แก่ สิ่งแวดล้อม ตั้งแต่อากาศ ภายในเชื่อมโยงกับบรรยากาศข้างนอกเรื่อยออกไปจนครอบคลุมสรรพสิ่งทั้งหลาย หลวงปู่วัดปากน้ำท่านอธิบายเพิ่มเติมว่า ถ้าไม่ได้ไปดับต้นเหตุของผู้ที่ผลิตความทุกข์ทรมาน ขึ้นมา ทุกข์ทั้งหลายไม่มีวันหมดไปจากสัตวโลกโดยเด็ดขาด ความเบียดเบียนจะไม่มีวันหมดสิ้นไป การรบกันในเมืองมนุษย์นั้นเป็นการรบที่ไม่ถูกต้อง เป็นการรบกันเอง ยังไม่ถูกตัวจริง ถ้าถูก ตัวจริงต้องรบกับต้นเหตุของกิเลสซึ่งก็คือพญามาร พญามารจะบังคับให้มนุษย์คิดไม่ดี พูดไม่ดี และทำไม่ดี แล้วก็ต้องเวียนว่ายตายเกิด รับผลของบาปกรรมอยู่ร่ำไป บังคับขันธ์ห้าของมนุษย์ให้มีโรคภัยไข้เจ็บ เบียดเบียน ตรึงเอาไปติดในสิ่งไม่ดีบ้าง และบังคับอากาสโลก เช่น ฝนไม่ให้ตกต้องตามฤดูกาล บังคับ เศรษฐกิจให้ตกต่ำ ให้เกิดข้าวยากหมากแพง แห้งแล้ง ให้เกิดรบราฆ่าฟันกัน เบียดเบียนซึ่งกันและกัน เมื่อ ปราบมารหมดสิ้นไปเมื่อใด ความโลภ ความโกรธ ความหลงที่บังคับสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งปวงก็จะ หมดสิ้นไป เหลือแต่ความดีงามที่บังเกิดขึ้น แต่ถ้าไปยังไม่ถึงที่สุดแล้ว ก็ยังต้องเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามารอยู่ร่ำไป เพราะฉะนั้นต้อง ไปถึงที่สุดแห่งธรรมจึงจะชนะได้ ตลอดชีวิตของท่านจึงทำความเพียรอย่างนี้ทั้งวันทั้งคืนไม่ถอนถอย หนึ่งไม่มีสอง ไม่ว่าในยามปกติหรือในยามสงครามโลก คุณยายนั้นเป็นหนึ่งในนักรบกองทัพธรรม ที่ทำวิชชา ต่อสู้กับพญามารด้วยจิตตานุภาพ ด้วยการหยุดนิ่ง ด้วยธรรมาวุธภายใน อาศัยบุญฤทธิ์อันเกิดจาก อานุภาพของวิชชาธรรมกาย ต่อสู้กันตลอดเวลา 24 ชั่วโมงในสมรภูมิรบ จนกระทั่งหลวงปู่วัดปากน้ำท่าน เห็นแล้วว่า คุณยายนั้นมีฤทธิ์ มีอานุภาพ มีความเพียร มีกำลังใจที่เข้มแข็ง แม้จะทำความเพียรจนกระทั่ง ผ่ายผอม ตัวสะพรั่งไปด้วยเส้นเอ็น แต่ทั้งดวงตาและดวงใจของท่านเด็ดเดี่ยว ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใด ภาคที่ 2 ประวัติคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง DOU 95