น้ำหยดทีละติ่งยังเต็มตุ่ม GL 305 ปฏิปทามหาปูชนียาจารย์ หน้า 151
หน้าที่ 151 / 157

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้เน้นถึงความสำคัญของการปฏิบัติอย่างต่อเนื่องเพื่อสะสมบุญให้เต็มเปี่ยม เปรียบเสมือนน้ำที่หยดทีละติ่งสุดท้ายจะเต็มตุ่ม หากเราหยุดปฏิบัติก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น การทำความดีในทุกวันเป็นสิ่งที่ทำให้เราใกล้ชิดกับความสำเร็จ อย่าดูแค่คนอื่นควรใส่ใจในตัวเองให้มากและพยายามทำความดีให้ถึงที่สุด เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีในที่สุด เพราะชีวิตนี้ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเอง เราจะต้องเตือนตัวเองให้หมั่นทำและสู้ต่อไปในทุกๆ วัน เพื่อชีวิตที่มีคุณค่าเมื่อถึงวันสุดท้าย

หัวข้อประเด็น

-น้ำหยดทีละติ่ง
-การสะสมบุญ
-ความสำคัญของการปฏิบัติ
-การตั้งเป้าหมายในชีวิต
-การทำดีทุกวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

น้ำหยดทีละติ่งยังเต็มตุ่ม น้ำหยดทีละติ่งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อยๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป สักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละทิ้งยังเต็มตุ่มได้ ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด ถ้าปฏิบัติไปเรื่อยๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง ในเมื่อบารมีตอนนี้ของเรายังไม่เต็ม ก็ต้องขวนขวายไปเรื่อยๆ ทีละนิดทีละหน่อย อย่าขี้เกียจเป็นอันขาด อย่ามัวไปห่วงคนอื่นเขามากเกินไป เราต้องทำให้ตัวเราเองมากๆ เพราะเวลาเราตายแล้ว ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากเราจะช่วยตัวเราเอง เราทำ เราก็ได้ จงสู้สิ... สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย สู้ดีกว่านะ สู้ให้ถึงที่สุด สู้จนหมดอายุขัย จะได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น เราต้องเตือนตัวเราเอง เพราะเราทําของเราเอง เราทํามากได้มาก ทำน้อยได้น้อย ยายทำยายก็ได้ คุณก็ไม่ได้ คุณทำคุณก็ได้ เพราะฉะนั้นก็ทำมากๆ ไว้ก่อน เราทำทุกๆ วัน ก็ได้ทุกๆ วัน ทำให้ถึงที่สุด 2 กุมภาพันธ์ 2518 136 DOU ปฏิปทามหาปูชนียาจารย์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More