การดูแลและบทบาทของหลวงปู่ในช่วงอาพาธ : หน้า 50/157

ไม่ให้ท่านฉันอาหารบางอย่างเพราะกลัวจะแสลงโรค ท่านก็เลิกฉันอาหารนั้นๆ ผู้ที่จัดการดูแลหลวงปู่ในระหว่างอาพาธ คือ ท่านเจ้าคุณราชโมลี (สมัยนั้นดำรงตำแหน่ง เลขานุการสำนักเรียนและเลขาของหลวงปู่ด้วย) ท่านได้จัดพระภิกษุ สามเณร เปลี่ยนเวรกัน ช่วงละ 2 ชั่วโมง ตลอด 24 ชั่วโมง และให้จดบันทึกอาการของหลวงปู่โดยละเอียด เมื่อแพทย์มาตรวจรักษาจะได้รายงาน อาการของหลวงปู่ได้ถูกต้องตามความเป็นจริง พระภิกษุ สามเณรที่มาดูแลหลวงปู่มีหลายรูป ในระยะแรก ผู้ที่ดูแล คือ หลวงพ่อเล็ก ครั้งยังดำรงสมณศักดิ์ที่พระครูสมณธรรมสมาทาน พระครูอุปถัมภ์ธรรมกิจ (สมัยยังเป็นสามเณร) พระครูปลัดถนอม พระแพ พระมหาอินทร์ พระจ้าย พระโนรี พระครูโอภาสสมาธิคุณ (พระสุภาพ) รุ่นต่อมามีพระมหามานิตย์ พระครูวินัยธรทรงเกียรติ และพระสนั่น นอกจากนี้ยังมีลูกพี่ลูกน้อง และหลานๆ ของหลวงปู่มาช่วยดูแลอุปัฏฐากด้วย อาทิเช่น นายแกละ นายแบน นายยง นายละออง นายฉลอม มีแก้วน้อย และนายเจริญ เจริญเรือง ตั้งแต่หลวงปู่อาพาธ สมเด็จป๋า” จะมาเยี่ยมดูอาการอยู่บ่อยๆ บางวันมาเช้า บางวันมาบ่าย บางวันมาเย็น อีกทั้งมาคอยดูแลว่าพระภิกษุ สามเณรที่พยาบาลหลวงปู่ ดูแลดีเพียงใด วันหนึ่งสมเด็จป๋า มาเยี่ยม หลวงปู่ให้พระภิกษุ สามเณรตั้งแถวต้อนรับ เมื่อสมเด็จป๋าไปถึงที่พักของหลวงปู่ มีพระอุปัฏฐาก ออกมาแจ้งว่า หลวงปู่ออกมารออยู่นานแล้ว สมเด็จป๋าจึงพูดว่า “ฉันไม่เคยบอกแก่ใครว่าจะมา พวกคุณ ไปโกหกหลวงปู่ไว้หรือว่าฉันจะมา” พระอุปัฏฐากตอบว่า “ผมก็ไม่ทราบ แต่หลวงปู่สั่งให้จัดอาสนะไว้รับ พระเดชพระคุณด้วยวาจาว่า จัดที่ไว้ ธรรมดิลกจะมา” ท่านสั่งไว้อย่างนี้ ไม่เคยผิดพลาดสักครั้งเดียว ช่วงไหนที่สมเด็จป๋าหายไปนาน หลวงปู่ก็พูดขึ้นลอยๆ ว่า “ธรรมดิลกวัดโพธิ์ไม่อยู่” ท่านพูดถึงอาการอาพาธกับสมเด็จป๋าว่า “เจ็บคราวนี้ไม่หาย ไม่มียารักษา เพราะยาที่ ฉันอยู่นั้น มันไม่ถึงโรค” ท่านว่ากรรมมันบังไว้ อุปมาเหมือนมีแผ่นหินมารองรับกั้นไว้ ไม่ให้ยาซึมไป กำจัดโรคได้ โรคของท่านนั้นเป็นไข้เหนือหมอ ไม่มีใครรักษาหาย แต่เมื่อลูกศิษย์พาแพทย์ที่ มีชื่อเสียงมารักษา ท่านก็ไม่ขัด เพราะต้องการเปิดโอกาสให้ลูกศิษย์ได้แสดงกตัญญูกตเวทิตาในระหว่าง ที่อาพาธอยู่ เมื่อท่านอาพาธหนัก ท่านได้เรียกหลวงพ่อเล็ก เข้าไปพบ เพื่อสั่งให้ดำเนินการเผยแผ่ วิชชาธรรมกาย และแจกพระของขวัญต่อไป อีกทั้งยังสั่งเรื่องสำคัญไว้ด้วยว่า เมื่อท่านมรณภาพแล้ว ให้เก็บสรีระของท่านไว้ไม่ต้องเผา ก่อนที่หลวงปู่ท่านจะมรณภาพ ท่านได้ให้โอวาทกับศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลายคนว่า ให้เผยแผ่วิชชา ธรรมกายต่อไป ท่านได้สั่งลูกศิษย์ธรรมกายทุกคนของท่าน เสมือนพินัยกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ว่า แม้ท่านจะ จากคำบอกเล่าของนายฉลอม มีแก้วน้อย ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ * หมายถึงสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณณสิริ) ในขณะนั้นมีสมณศักดิ์เป็น พระธรรมวโรดม * พระครูสมณธรรมสมาทาน (ธีระ คล้อสุวรรณ) ภาคที่ 1 ประวัติ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) DOU 35