ข้อความต้นฉบับในหน้า
23. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่ฉันแลบลิ้น
การนำไปใช้
การนำไปใช้
24. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า
25. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า
การนําไปใช้
26. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า
การนำไปใช้
27. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า
การนำไปใช้
28. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า
การนำไปใช้
29. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า
การนําไปใช้
ไม่ควรแลบลิ้นเลียอาหาร
เราจักไม่ฉันทำเสียงดังจับๆ
ไม่ควรอ้าปากกว้างขณะเคี้ยวอาหาร เพราะจะทำให้เกิดเสียงดัง
ขณะเคี้ยว หากเป็นอาหารแห้งกรอบ ควรอมไว้ในปากสักครู่
ให้อ่อนนุ่มจึงค่อยเคี้ยว
เราจักไม่ฉันทำเสียงดังชัดๆ
การรับประทานอาหารที่เป็นน้ำหรืออาหารประเภทเส้น ไม่ควร
ให้เกิดเสียงดัง หากอาหารนั้นร้อนอยู่ควรรับประทานทีละน้อย
หรือรอให้ความร้อนลดลงจึงค่อยรับประทาน
เราจักไม่ฉันเลียมือ
ไม่ควรเลียมือหรือเสียช้อนส้อม มีด ตะเกียบ ขณะรับประทาน
หากเศษอาหารติดควรเช็ดด้วยกระดาษ
เราจักไม่ฉัน (ขอดบาตร) เลียบาตร
ไม่ควรขูดจานหรือชามที่ใส่อาหารรับประทาน จะทำให้เกิด
เสียงดัง ก่อนรับประทานอาหารควรตักน้ำแกงราดรอบๆ จาน
เพื่อให้เมล็ดข้าวชุ่มด้วยน้ำแกงจะได้ไม่ติดจานและช้อนส้อม
เราจักไม่ฉันเลียริมฝีปาก
ไม่ควรเลียริมฝีปากหากมีเศษอาหารติด ควรใช้กระดาษทิชชู
เช็ดปากหรือผ้าเช็ดออก
เราจักไม่เอามือเปื้อนจับภาชนะใส่น้ำ
ไม่ควรใช้มือที่เปื้อนเศษอาหารจับแก้วน้ำ เพราะอาจเกิด
คราบมันติดแก้วน้ำ เป็นเหตุให้ล้างออกยากและแก้วน้ำอาจ
ลื่นหล่นตกแตกได้
102 DOU วั ฒ น ธ ร ร ม ช า ว พุ ท ธ