การอบรมเลี้ยงดูเด็กและการเคารพผู้ใหญ่ SB 202 วัฒนธรรมชาวพุทธ หน้า 166
หน้าที่ 166 / 169

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการอบรมเลี้ยงดูเด็กให้มีความรู้สึกเคารพผู้ใหญ่ และการเป็นตัวอย่างที่ดี โดยยกตัวอย่างเด็กที่ไม่รู้สึกว่ายุติธรรมเมื่อถูกลงโทษถึงสองครั้งจากการทำผิดพลาดแค่ครั้งเดียว การอบรมต้องรักษาความสม่ำเสมอและให้ลูกๆได้เห็นการเคารพผู้ใหญ่จากพ่อแม่ เช่น การไปกราบไหว้และนำของฝากไปด้วย การให้เด็กเรียนรู้จากพฤติกรรมดังกล่าวจะทำให้พวกเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต ซึ่งในขณะเดียวกันเด็กไทยมีสำนึกเรื่องการเคารพผู้ใหญ่มากกว่าเด็กทางตะวันตก โดยเด็กไทยคนหนึ่งตอบคำถามครูเกี่ยวกับการดูแลพ่อแม่เมื่อแก่เฒ่าว่าจะเลี้ยงดูในขณะที่เพื่อนๆ ชาวอเมริกันตอบว่าจะส่งไปบ้านพักคนชรา ส่งผลให้เห็นความแตกต่างทางวัฒนธรรม.

หัวข้อประเด็น

-การอบรมเด็ก
-การเคารพผู้ใหญ่
-วัฒนธรรมไทย
-ความกตัญญู
-พฤติกรรมเด็ก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อย่างนี้ทำให้เด็กเริ่มรู้ว่าพ่อแม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ จึงใช้วิธีออดอ้อนประจบประแจง ทำผิดเท่าใดก็ ไม่เป็นไร กฎระเบียบในบ้านไม่มี ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับอารมณ์ของผู้เป็นพ่อเป็นแม่ ถ้าเป็นเช่นนั้นแทนที่ จะได้ลูกแก้วคงหมดหวัง ตรงกันข้าม ถ้าเด็กทำดีก็ต้องชม เขาจะได้อิ่มใจ เข้าใจว่าการทำดีได้ผลดีอย่างนี้ จะได้เลือกระหว่างความดีกับความชั่วได้ถูกต้อง มีเรื่องเล่าถึงความเฉลียวฉลาดเป็นเหตุเป็นผลของเด็กสมัยนี้ คือ ชายคนหนึ่งมีหลานเล็กๆ อยู่ชั้นอนุบาล วันหนึ่งได้รับคำร้องเรียนจากหลานว่า “คุณอา เอ๋ว่าไม่ยุติธรรมนะ เอ๋ทำถ้วยแตกหนเดียว แต่ทำไมแม่ตีครั้งหนึ่งแล้วคุณพ่อก็ยังมาตีอีก หนหนึ่ง แตกหนเดียวตีตั้ง 2 ครั้ง ไม่ยุติธรรมเลย” นี่เป็นข้อเตือนใจว่า ทำอะไรให้คงเส้นคงวา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การอบรมเลี้ยงดูลูกจะทำตัว เป็นคนเจ้าอารมณ์ไม่ได้ 3. ไม่สักการะเคารพนับถือบูชาผู้ใหญ่ ปัญหานี้เกิดขึ้นจากความบกพร่องในอปริหานิยธรรม ข้อที่ 4 ผู้ที่เลี้ยงดูเด็กเล็กๆ โดยเฉพาะพ่อแม่ ควรเอาใจใส่เรื่องนี้ให้มากเพราะเด็กจะดูพฤติกรรมของเรา เป็นตัวอย่าง การที่จะอบรมลูกให้เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ดีมีความกตัญญูนั้น เราต้องวางตัวกับพ่อแม่ของเราให้ ถูกต้อง ดีงามเป็นตัวอย่างก่อน แล้วลูกๆ ก็จะปฏิบัติตามอย่างเอง วิธีง่ายๆ ก็คือ หมั่นพาลูกไปกราบคุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย หรือแม้กระทั่งลุง ป้า น้า อา ที่เป็น ผู้ใหญ่และมีคุณธรรมบ่อยๆ เวลาไปก็ไม่ไปมือเปล่า มีของฝากที่เราเรียกว่า เครื่องสักการะ เช่น ผลไม้ อาหาร หวานคาว ติดมือไปด้วย ทำให้ลูกๆ ดูอย่างนี้ เขาจะเรียนรู้วิธีปฏิบัติตัวกับพ่อแม่ รวมไปถึงญาติผู้ใหญ่ ของเขาในอนาคตเอง ซึ่งนอกจากจะเป็นผลดีแก่ตัวของเขาแล้ว พ่อแม่ก็จะสบาย อย่างไรก็ตามเด็กไทยของเราก็ยังมีสำนึกเรื่องการเคารพสักการะนับถือบูชาผู้ใหญ่มากกว่าเด็กทาง ตะวันตกมากมายนัก มีเด็กไทยคนหนึ่ง อายุราว 15 ปี อยู่อเมริกามาตั้งแต่เกิด พ่อกับแม่กำลังจะพา กลับมาเมืองไทยในเร็วๆ นี้ เพราะขืนให้อยู่ต่อไปจะติดนิสัยฝรั่งมาทำให้พ่อแม่ลำบากตอนแก่ พ่อแม่คู่นั้นเล่าว่า วันหนึ่งครูได้ตั้งปัญหาถามเด็กนักเรียนในชั้นของลูกว่า “ถ้าพ่อแม่ของเราแก่ เราจะทำอย่างไรกับพ่อแม่ดี” เด็กอเมริกันทุกคนตอบเหมือนกันหมดว่า “จะส่งพ่อแม่ไปอยู่ที่บ้านพักคนชรา” มีแต่เด็กไทยลูกของเขาคนเดียวเท่านั้นที่เขียนตอบไปว่า “จะเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ในยามแก่เฒ่า” กลายเป็นคำตอบที่แปลกประหลาดไป บทที่ 7 วั ฒ น ธ ร ร ม ก า ร อ ยู่ ร่ ว ม กั น DOU 157
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More