ข้อความต้นฉบับในหน้า
3
พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙
คำปรารภ
เมื่อกล่าวถึง ศีล มักจะมีคำว่า รักษา นำหน้าอยู่
เสมอ เรื่องของศีลจึงดูเหมือนเป็นเรื่องที่ทำได้ยาก เพราะ
ต้องคอยสำรวมรักษา กายและวาจา ด้วยความระมัดระวัง
อยู่ตลอดเวลา ต่างจากเรื่องของ ทาน....การให้ ซึ่งเป็นสิ่งที่
ทำได้ง่าย ทำแล้วก็สำเร็จประโยชน์ มีความสุข สบายใจใน
ทันทีทันใด
แต่การห่างจากศีล ด้วยความกลัวว่าจะต้องคอยระวัง
รักษาศีล นั้น เป็นเรื่องที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง เพราะทำให้ชีวิต
ห่างจากสิ่งที่ดีงาม ทำให้ไม่รู้จักรสแห่งศีล ไม่รู้ถึงคุณ
ประโยชน์และอานิสงส์อันยิ่งใหญ่ ที่จะได้รับจากการรักษาศีล
และที่สำคัญยิ่ง คือชีวิตของผู้ที่ห่างจากศีลนั้น ย่อมตกอยู่ใน
อันตราย ทั้งนี้เพราะศีลเป็นเสมือนรั้ว ที่คอยป้องกันความ
ชั่วไม่ให้เข้ามาสู่ชีวิต หากปราศจากรั้วแห่งศีลแล้ว ชีวิต
จะมีความสงบสุขได้อย่างไร และถึงแม้ว่ารั้วแห่งศีลนี้ จะ
ทําให้เราไม่อาจใช้ชีวิตไปทุกทิศทุกทางตามอำเภอใจ แต่เรา