ข้อความต้นฉบับในหน้า
63
พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙
การคบหาสัตบุรุษว่า
“บุคคลพึงคบสัตบุรุษอย่างเดียว พึงทำความสนิทสนมกับ
สัตบุรุษ เพราะรู้ชัดสัทธรรมของสัตบุรุษแล้ว บุคคลย่อมหลุด
พ้นจากทุกข์ทั้งปวง"
หากพ่อค้าสำเภาทั้งหลาย จบชีวิตลงอย่างทุรนทุราย
หวาดผวา ก็ไม่รู้ว่าความหวาดผวานั้นจะพาพวกเขาไปสู่ภพภูมิ
อันน่ากลัวเพียงใด แต่เพราะได้คบหากับสัตบุรุษผู้มีศีล ชีวิต
ของพวกเขาจึงได้พบกับสิ่งที่ดีงาม ได้รู้จักการรักษาศีล ซึ่งเป็น
ที่พึ่งอันมั่นคงได้ ไม่ว่ายามใด
พ่อค้าสําเภาทั้งหลายยังได้รู้ว่า เมื่อเรืออับปาง และ
ชีวิตต้องจบสิ้นลง พวกเขาย่อมไม่อาจนำทรัพย์สมบัติใดๆ ติด
ตัวไปได้เลย แต่ศีลที่พวกเขารักษา แม้ในวาระสุดท้ายของ
ชีวิต ย่อมจะเป็นทิพย์สมบัติอันโอฬารติดตามพวกเขาไป
โดยที่ภัยใดๆ ก็ไม่อาจทําลาย หรือขวางกั้นไว้ได้เลย
พ่อค้าสําเภา ผู้มีชีวิตรอนแรมเสี่ยงภัยในมหาสมุทร
สามารถก้าวสู่ความเป็นเทพบุตร ผู้เสวยสุขในทิพยวิมาน มี
สมบัติอันเป็นทิพย์ได้ ก็เพราะอาศัยบุญที่เกิดจากความตั้งใจ
รักษาศีลอย่างแน่วแน่จวบจนสิ้นลมหายใจ
อานิสงส์แห่งศีลนี้ มิได้สิ้นสุดเพียงแค่ทิพย์สมบัติเท่านั้น
ยังมีสมบัติอีกประการหนึ่ง ซึ่งเป็นสมบัติที่สามารถทําให้หลุด