กุรุธรรม: การขอช้างมงคลและการบริจาคในแคว้นกาลิงคะ ศีล เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม หน้า 85
หน้าที่ 85 / 205

สรุปเนื้อหา

เรื่องเล่าที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ข้าวยากหมากแพงในแคว้นกาลิงคะเนื่องจากความแห้งแล้งและโรคระบาด จนทำให้ประชาชนต้องร้องทุกข์ พระเจ้ากาลิงคะทรงทำทานและรักษาศีล ๘ แต่ไม่สามารถนำฝนมาได้ จึงทรงขอช้างมงคลจากพระเจ้าธนัญชัยโกรัพยราช ซึ่งมีความหมายถึงการบูชาที่สามารถนำความเจริญรุ่งเรืองมาให้ได้ แม้จะได้รับช้างมงคล แต่ไม่สามารถนำความเป็นสิริมงคลกลับสู่แคว้นได้ ตามพระสูตรและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏฯ เล่มที่ ๕๔ หน้า ๑๘๘ ซึ่งแสดงถึงความกดดันที่เกิดขึ้นในสังคมและบทบาทขององค์พระราชาในการแก้ไขปัญหา

หัวข้อประเด็น

-เหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์
-การบริจาคและการทำทาน
-พระเจ้าธนัญชัยโกรัพยราช
-ความสำคัญของช้างมงคล
-การบริหารจัดการภาวะวิกฤต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

85 พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙ กุรุธรรม ล ในสมัยหนึ่ง แคว้นกาลิงคะได้เกิดเหตุการณ์ข้าวยาก หมากแพง เพราะความแห้งแล้งกันดาร ซ้ำร้ายยังเกิดโรค ระบาด จนประชาชนไม่อาจทนได้อีกต่อไป จึงรวมตัวกันไป ร้องทุกข์ที่ประตูวังของพระเจ้ากาลิงคะ พระเจ้ากาลิงคะทรงแก้ปัญหาตามแบบอย่างของ พระราชาองค์ก่อน โดยทรงทำทานและรักษาศีล ๘ เป็นเวลา ๗ วันติดต่อกัน แต่ถึงกระนั้น ฝนก็ยังไม่ตกลงมา พระองค์ จึงทรงปรึกษาเสนาอำมาตย์ ทรงทราบว่า ณ แคว้นกุรุ ซึ่ง ปกครองโดยพระเจ้าธนัญชัยโกรัพยราชนั้น บ้านเมืองสงบ ร่มเย็นอุดมสมบูรณ์ยิ่งนัก น่าจะเป็นเพราะแคว้นนั้น มีช้าง มงคล ซึ่งมีสีงดงามดังดอกอัญชัน พระเจ้ากาลิงคะจึงส่ง พราหมณ์ไปยังแคว้นกุรุ เพื่อกราบทูลขอช้างมงคลจากพระ เจ้าธนัญชัยโกรัพยราช ฝ่ายพระเจ้าธนัญชัยโกรัพยราชนั้น ทรงมีความยินดี ในการให้ทานเป็นอย่างยิ่ง พระองค์ทรงตกแต่งช้างมงคล อย่างประณีตงดงาม แล้วจึงพระราชทานช้างมงคลนั้นให้ แก่พราหมณ์แคว้นกาลิงคะ แต่ช้างมงคลนั้นก็ไม่สามารถจะ นำความเป็นสิริมงคลติดตัวมายังแคว้นกาลิงคะได้ ดังนั้น พระสูตรและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏฯ เล่มที่ ๕๔ หน้า ๑๘๘
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More