การผจญภัยของนายพรานและพญาช้าง : หน้า 159/205

159 พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙ ยังทิศเหนือ ข้ามภูเขาไปเจ็ดลูก จะไปถึงภูเขาลูกที่สูงที่สุด ซึ่งมีพรรณไม้ดอกงามสะพรั่ง ท่านจงขึ้นไปบนภูเขา แล้ว มองลงมา จะเห็นต้นไทรใหญ่มีสีเหมือนเมฆ ใต้ต้นไทรนั้นมี พญาช้างอาศัยอยู่ พญาช้างนี้มีผิวขาวผ่องงามีรัศมี 5 ประ การ มีช้างบริวารถึง 6,000 เชือก ซึ่งช้างเหล่านั้นวิ่งเร็ว ราวกับลมพัด เมื่อเห็นมนุษย์ก็จะขยี้ให้เป็นธุลี และจะคอย ปกป้องพญาช้าง แม้แต่ละอองก็ไม่ให้ถูกต้องพญาช้างได้เลย” นายพรานได้ฟังก็เกิดความหวาดกลัว ทูลถามว่า “พระ นางมีเครื่องประดับมากมาย เหตุใดจึงทรงต้องการงาช้างมา ทำเป็นเครื่องประดับอีกเล่า” พระนางจึงตอบว่า “ดูก่อนนายพราน เราทั้งริษยา ทั้งน้อยใจ เมื่อนึกถึงความหลัง ขอท่านจงทำตามความ ประสงค์ของเรา เราจะให้บ้านส่วยแก่ท่าน ๕ ตำบล” ด้วยความโลภ นายพรานผู้นั้นจึงยอมตกลง พระนาง ได้พระราชทานทรัพย์จำนวนมากเป็นรางวัล พร้อมทั้งจัดหา อาวุธที่จะใช้ในการสังหารพญาช้าง และเสบียงอาหารอย่าง ครบครัน นายพรานเดินทางรอนแรมไปในป่าใหญ่ ถึง ๗ ปี กระทั่งพบพญาฉัททันต์และบริวาร นายพรานจึงหลบซ่อนตัว เฝ้าคิดหาแผนการณ์สังหารพญาฉัททันต์ เพื่อจะเอางา ต่อมาไม่นาน แผนการณ์ของนายพรานก็สำเร็จ