ศีลและพระสัปปทาส : หน้า 68/205

68 ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ด้วยเหตุที่เคยมีงูเป็นทาสนี้เอง พระภิกษุรูปนั้นจึงได้ชื่อ ว่า พระสัปปทาส จากนั้นพระพุทธองค์ทรงเล่าถึงเรื่องราวในอดีตชาติ เมื่อครั้งที่พระสัปปทาสเกิดในสมัยของพระกัสสปสัมมา- สัมพุทธเจ้า ครั้งนั้น พระสัปปทาสได้ออกบวชเป็นพระภิกษุในพระ พุทธศาสนา ท่านมีเพื่อนภิกษุอยู่รูปหนึ่ง ซึ่งมักจะเกิดความเบื่อ หน่ายในเพศบรรพชิต และมาระบายความในใจกับท่าน พระ สัปปทาสจึงคอยชี้แนะให้เพื่อนภิกษุนั้น เห็นถึงทุกข์โทษของ การครองเรือนอยู่เสมอ เพื่อนภิกษุนั้นจึงกลับมีกำลังใจ ที่ จะอยู่ครองเพศบรรพชิตต่อไป จึงนำเครื่องอัฏฐบริขารออก มาทำความสะอาดเสียใหม่ หลังจากที่ได้ปล่อยปละละเลยไป ในยามที่เบื่อหน่าย ขณะที่เพื่อนภิกษุกำลังนั่งขัดอัฏฐบริขารอยู่นั้น พระ สัปปทาสก็ได้นั่งอยู่ในที่ใกล้ๆ นั้นด้วย เพื่อนภิกษุจึงกล่าวกับ พระสัปปทาสว่า “นี่ถ้าหากข้าพเจ้าสึกออกไป อัฏฐบริขารเหล่านี้ ข้าพ เจ้าก็ตั้งใจจะถวายแก่ท่าน พระสัปปทาสได้ฟังดังนั้น เกิดความโลภขึ้นมาทันที คิดว่าการที่เพื่อนภิกษุจะบวชหรือลึกนั้น หาได้มีความหมาย ต่อตนไม่ จึงกล่าวกับเพื่อนภิกษุนั้นว่า