ข้อความต้นฉบับในหน้า
129
พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙
กระทําให้มากแล้ว ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในเปรตวิสัย ใน
กําเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ผลกรรมแห่งผรุสวาจาอย่างเบาที่สุด ย่อม
ยังเสียงที่ไม่น่าพอใจให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์"
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัมผัปปลาปะ อันบุคคลเสพแล้ว
เจริญแล้ว กระทําให้มากแล้ว ย่อมยังสัตว์ให้ไปเกิดในนรก ใน
กำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย ผลกรรมแห่งสัมผัปปลาปะ
อย่างเบาที่สุด ย่อมยังคำไม่ควรเชื่อถือ ให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็น
มนุษย์”
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การดื่มน้ำเมา คือ สุราเมรัย อัน
บุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมยังสัตว์ให้
เป็นไปในนรก ในเปรตวิสัย และสัตว์ดิรัจฉาน ผลกรรมแห่งการ
ดื่มสุราและเมรัยอย่างเบาที่สุด ย่อมยังความเป็นบ้าให้เป็นไปแก่
ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์"
จากพระสูตรนี้ จะเห็นได้ว่า ผู้ที่ผิดศีล ๕ ย่อมมีโทษ
หนักและเบาตามลำดับ คือทำให้เกิดเป็นสัตว์นรก เปรต
และสัตว์ดิรัจฉาน
โดยที่โทษอย่างเบาที่สุดของการฆ่าสัตว์ คือ ทำให้
เกิดเป็นมนุษย์ผู้มีอายุสั้น ต้องพบกับโรคภัย ทำให้เสียชีวิตก่อน
วัยอันควร
โทษอย่างเบาที่สุดของการลักขโมย คือ ทำให้เกิด