ความสำคัญของศีลและการรักษาศีล ๘ : หน้า 44/205

44 ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ปัจเจกพุทธเจ้า แต่เรากลับมิได้กราบไหว้ มิหนำซ้ำยังไม่สนใจ ในสิ่งที่ท่านบอกกล่าว” พระฤๅษีเกิดความสลดใจในความเย่อหยิ่งของตน จึงกลับเข้าไปในบรรณศาลา ตั้งใจสมาทานศีล ๘ จนข่มความ ถือตัวลงได้ จากนั้นก็เจริญกสิณได้สําเร็จอภิญญาสมาบัติใน ทีสุด ยามนั้น สัตว์ทั้งหลาย คือ นกพิราบ งู สุนัขจิ้งจอก และหมี ต่างพากันเข้าไปนมัสการพระฤาษี พระฤๅษีจึงถาม นกพิราบว่า “เหตุใด เจ้าไม่ไปหากิน กลับมารักษาศีล ๘ อยู่เช่นนี้” นกพิราบตอบว่า “เพราะภรรยาของข้าพเจ้าถูก เหยี่ยวโฉบจับไปกิน ข้าพเจ้ามีความทุกข์ใจมากเพราะความ รักในภรรยา จึงได้หันมารักษาศีล ๘ เพื่อหักห้ามความรัก” พระฤๅษีถามงูว่า “เหตุใดเจ้าไม่ไปหากิน กลับมา รักษาศีล ๘ อยู่เช่นนี้” งูตอบว่า “เพราะความโกรธ ข้าพเจ้าจึงได้กัดโค เผือกของชาวบ้านตาย ทำให้พวกเขาต้องเศร้าโศกเสียใจ ข้าพเจ้าจึงมารักษาศีล ๘ เพื่อข่มความโกรธเสีย” พระฤๅษีถามสุนัขจิ้งจอกว่า “เหตุใดเจ้าไม่ไปหากิน กลับมารักษาศีล ๘ อยู่เช่นนี้”