ศีลและบารมีในพระพุทธศาสนา : หน้า 148/205

148 ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม กระแสบุญ รู้สึกได้จากใจที่สบายและปลอดโปร่ง เมื่อรักษา ศีลได้ดีขึ้น บุญที่เกิดขึ้นนี้จะฟอกใจให้ใสสะอาด จนกระทั่ง ปรากฏเป็นดวงกลมใส ที่เรียกว่า ดวงศีล เมื่อสั่งสมความ บริสุทธิ์แห่งศีลให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ในที่สุดดวงศีลจะกลั่นเป็นบารมี ซึ่งบารมีนี้ก็คือ วิถีทางเข้าถึงความเป็นเลิศนั่นเอง สำหรับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อครั้งที่พระองค์ยัง ทรงเป็นพระโพธิสัตว์นั้น การรักษาศีลของพระองค์ต้องใช้ ความอดทน อดกลั้น บางครั้งต้องแลกด้วยชีวิต กว่าที่บารมี ของพระองค์จะเต็มเปี่ยม พระองค์จึงผ่านการรักษาศีลมา อย่างเข้มข้นที่สุด จนเกิดบารมีถึง ๓ ขั้น คือ ๑. ศีลบารมี คือการรักษาศีล ด้วยความรักศีลยิ่ง กว่าสมบัติภายนอก เมื่อถึงคราวคับขัน ก็ยอมเสียสละ สมบัติภายนอกออกไป เพื่อรักษาศีลของตนให้บริสุทธิ์ ชื่อว่า บำเพ็ญศีลบารมี ๒. ศีลอุปบารมี คือการรักษาศีล ด้วยความรักศีล ยิ่งกว่าอวัยวะในร่างกายของตน เมื่อถึงคราวคับขัน ก็ยอม เสียสละอวัยวะ เลือดเนื้อ เพื่อรักษาศีลให้บริสุทธิ์ ชื่อว่า ทําเพ็ญศีลอุปบารมี ๓. ศีลปรมัตถบารมี คือการรักษาศีล ด้วยความรัก ศีลยิ่งกว่าชีวิตของตน เมื่อถึงคราวคับขัน ก็ยอมเสียสละชีวิต เพื่อรักษาศีลของตนให้บริสุทธิ์ ชื่อว่าบำเพ็ญศีลปรมัตถบารมี