เรื่องราวของงูและสุนัขจิ้งจอก : หน้า 41/205

41 พระมหาสุวิทย์ วิชเชสโก ป.ธ.๙ คิดดังนั้นแล้ว จึงมุ่งหน้าสู่อาศรมของพระฤาษี สมา ทานศีล ๘ นอนข่มราคะอยู่ ณ ที่นั้น ส่วนงู ได้ออกจากที่อยู่ เที่ยวแสวงหาเหยื่อ จนมาถึง บริเวณที่ฝูงโคกำลังกินหญ้า เสียงฝีเท้าโคทำให้งูนั้นตกใจ รีบ เลื้อยหนี หมายจะไปหลบยังจอมปลวก แต่ปรากฏว่าที่จอม ปลวกนั้น โคเผือกตัวหนึ่ง ซึ่งชาวบ้านถือว่าเป็นโคมงคล กำลังเอาเขาขวิดดินเล่นอยู่และได้เหยียบถูกงูนั้นเข้า งูโกรธ ยิ่งนัก จึงกัดโคเผือกจนถึงแก่ความตาย เมื่อชาวบ้านทั้ง หลายทราบว่า โคเผือกได้ตายเสียแล้ว ก็พากันมาบูชาโคนั้น ด้วยดอกไม้และของหอมแล้วพากันร้องห่มร้องไห้ เมื่องูเห็นดังนั้นก็เสียใจ คิดว่า “เพราะความโกรธของ เรา จึงกัดโคนั้นตาย ทำให้ผู้คนทั้งหลายต้องโศกเศร้า หาก เรายังข่มความโกรธไม่ได้ จะไม่ขอออกไปหากิน” คิดดังนั้นแล้ว ก็ตรงไปยังอาศรมของพระฤๅษี สมา ทานศีล ๘ เพื่อข่มความโกรธ ฝ่ายสุนัขจิ้งจอก ได้ออกไปหาเหยื่อเช่นกัน เมื่อพบช้าง นอนตายอยู่ ก็ดีใจว่าได้พบอาหารชิ้นใหญ่แล้ว จึงตรงเข้าไป กัดแทะตามส่วนต่างๆ ก็พบว่าแข็งกระด้างไปเสียหมด ยกเว้น ตรงส่วนทวารหนักที่อ่อนนุ่ม มันจึงกัดกินด้วยความโลภ ตั้งหน้าตั้งตาขย้ำเข้าไปเรื่อยๆ จนตัวมันเข้าไปอยู่ในท้องช้าง เวลาหิวก็กินเนื้อ เวลากระหายก็ดื่มเลือด กินนอนอยู่ในนั้น